MOLYER BEDBAHT BİR KOCA İDİ Yazan: P.D. . Fransızcadan çeviren: Yaşar SİHAY Ah!... O, ne kadar saadetle dolu bir izdivacı arzu ediyordu. Kendisine, saadet denilen meyvayı tattıracak bir eş bulduğu gün ne kadar bahtiyar olacaktı. Bu bulacağı eş, ona, şimdiye kadar geçirdiği kasırgaları unutturacaktı, Beraberinde bir çok kızlar çalışıyorlardı, Fakat bunlar, hafif meşrep, kendi karak- terine uymak istidadında olmıyan kızlardı. Bunun için o, bun- lar benim dişimin harcı değil, diyordu. Diğer taraftan kendisi- nin kırlaşmakta olduğunun farkına vardığı zaman çok mütees- sir oluyordu. Armand, güzel bir kız değildi. Fakat çok sıcak kan- lı ve oldukça hassastı. Bir âmanın, sevdiği bir şeyi hayalinde canlandırdığı gibi, o da, onu hayalinde beslemiş ve kalbinin bir köşesinde ona bir yer ayırmıştı. Ancak bununla mesut olaca- gına kani olmuştu. Fakat Armand? Henüz yirmi yaşında olup süsü, tantanayı, mücevheratı, giyinmeyi ve gösterişi seven bir kızdı. O da hayalinde Molye- re varmakla bir «patron» olacağını ve sahnenin en yüksek ro- lünü alacağını biliyordu. İşte bu sebep dolayısiyledir ki Mol- yer, Armandı el üstünde tutuyordu. * Molyer bir taraftan evlenmeğe hazırlanırken, diğer taraf- tan da (Ecole des Maris) i kompoze etmişti. Piyeslerinde çok titiz olan üstat, bu eserini ilk sahneye koyduğu zaman, bas-