20 Mayıs 1939 Tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 117

20 Mayıs 1939 tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 117
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

, dört ru bi- üçün- zardı: ), Ah- yuldu. a çık- Sonra kitabı çı pa- ı tatlı Emiri Emiri ndim: a mü- a du- lı Hâ- ım. O idesti. lerine ayınca 'ndi O astay- eraber 9 has- inciye halde ılama- i sinir- ı artık ı efen- yaşkası ıarbaz, e Kü- Edebiyat ve Sanat 119 babası hırsız, babasının babası cellât Kara Alinin torunu olu- yordu. (Emiri efendi kızdığı zaman Osmanlı tarihine müraca- at ederdi.) Ben de yazma kitaba merak etmediğim için Allaha içim- den hamdediyordum. Emiri efendiye de kızıyordum: tabii yine içimden. Hele bu yazma kitap hastalarının bazıları büsbütün kor- kunçtu: terekeye seviniyorlardı. Fakat insan başkasında tenkit ettiği şeyi er geç kendisi ya- pıyor. Bende de bir aralık bu kitap hastalığı başladı. Satın ala- madığım kitapları rüyalarımda bana dostlarım hediye ediyor- lardı. Bu sırada sık sık kiymetli arkadaşım İhsan Sungunun (*J kütüphanesine gidiyordum: Üçüncü Ahmedin, Üçüncü Selimin, İkinci Mahmudun zamanında basılan kitaplarla dolu raflar... Hangi noktasına dokunulsa bir asrın sesi çıkan kocaman bir kütüphane... Bir gün bu rafların esrarına girdim: matbaacılığın bizde kuruluşundan otuz yıl evvel İtalyada Arap harflerile basılan Kur'anı ta'zimle okşuyor, yine matbaacılığın bizde tees- süsünden 116 sene evvel Almanyada basılan türkçe gırameri karıştırıyordum ki İhsan Sungu fazla i'tina ile bir kitap uzattı: Ahmet Vefik paşanın Lehçei Osmani'si. Bu i'tinayı anlamadım, yüzüne baktım, — Kitabın içine bakın, dedi. Kitabın içine baktım. Ne göreyim, Lehçei Osmaninin sahi- feleri arasına, Vefik paşa, kâğıtlar yapıştırarak lüğatlerin fran- sızcalarını karşılarına, kendi elile yazmıştı. Vefik paşanın el ya- zısile kendi eseri!.. Kendimden geçtim: kitabı acı bir tebessümle beğeniyor, bu «hazine» nin bir dostuma nasip olduğuna tuhaf bir sesle seviniyordum. Fakat niçin anlamadım, kitabım sahi- hi: — Kabul ederseniz takdim edeyim. Demiye kedini mecbur gördü: kitabı kıskandığımın ben daha farkında değilken sesim, gözlerim bu kıskaçlığımı ev sahi- bine haber veriyordu. (*) Kültür Bakanlığı Talim ve Terbiye Heyeti Reisi,

Bu sayıdan diğer sayfalar: