20 Mart 1939 Tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 154
Her Av Olsun diye iştihası zail, Bak, etme de daveti rezail. Namusumu böyle mahve müştak, Kimdir bu kadın?.. Nedir bu kaltak?. İdamı helâl olan bu hilkat, Hemşire midir bana hakikat?.. İnsan bedeninde ruhu akrep: Vaki mi bu kudretin de Yarap?.. Hemşire baffa o, hem de sultan, Güya sanemin içinde şeytan. Lâzım mı idi o iddialar; Halka, vatana o beddualar?.. Büsbütün kendini kaybederek Düşmanlarıma olan muhabbet; Hem sonra nişan yolunda, nekbet, Tacı serimi fedaya talip!.. Sümru kaçacak olur; önüne geçer Galiptir, alır bu mülkü galip. Ancak yerim olmadan makamı, Ben almalıyım şu intikamı: Fethetmeden evvel ol cihandar, Sen terki cihan et!.. Vurur, «FİNTEN» den: DAVALACİRO Kaptan yerinde yalnız, bir avâzı bülendi vahşiyane ile berveçhi âti teganni eder: 1 Öyle bir şiddeti tasmim ile çıktım ki yola, Karşıma çıksa eğer senki mezarım dönmem Bahri zehhar değil, ebri şererbar değil, Hep yanar dağlar ile dolsa civarım dönmem! Dalgalar, oymayınız badı taannütkâre, Siz kılın nâşımı isal kenarı yâre!
