Edebiyat ve Sanat Sümru Sümru dileseydi yoktu hâil; İskenderine olurdu nail, Kavgayı eğer göreydi câiz Zevciyyetini olurdu hâiz. Harbetmeyiniz diye mücerret, Teklifini önce eyledim ret. Eşber Gittikçe şiddeti artarak Sulh olsa demek düğün musammem?.. Vay vay!.. Buna ben tahammül etmem!. Benden olacak o tabiiyyet; Âdaya mı şart nailiyet?.. Ondan dolayı demek bu tasni”, Halka, vatana bu tânu teşni??.. Ondan dolayı demek bu hicran; İskendere doğru azmü seyran?. Selli silâh ile Mâşukuna git te eyle tebşir; Ben bekliyorum, elimde şimşir!?. Olmak emelile hasma nail, Bak, mülkü fedaya gönlü kail!. Devran oluyor gözümde zindan!. Yarab, buna vermedin mi vicdan?. Takarrübkünan Teshir edecekse şehri, yarin, Elden gidecek senin diyarin, Berbad olacak senin vücudün!., Sümru çekilir; Eşber yaklaşır Seytana mı tâatin, sücudün?.. Yarab, bu kadında yok mu tıynet?.. İnsan mı değil, nedir bu lânet?. Hiç kalmayacak yerin fenada; Güya o mezarını binada!. Çıldırma raddelerine gelerek,