20 Mart 1939 Tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 134

136 Her Ay vincinden ölümler geçirmiş. İki gece evde kalmış, yıkamışlar, ye- ni rubalar giydirmişler, mirasını vermişler. Anası oğlunu evlen- dirmeğe bile kalkmış... İlk önce «olur, olur» la geçiştirmiş sonra dün akşam anasına (vaz geçin demiş, bunlardan vaz ge- çin. Benim dünya malında gözüm yok, ben dünyayıboşadım. Böyle evlerde oturamam, elbise, muntazam yiyecek, sıcak ya- tak bunlar bana zor geliyor... Ben gideceğim, benim mal mül- ke ihtiyacım yok) demiş. Anası yalvarmış yakarmış, baygınlıklar geçirmiş, kardeş- leri (bari ananın hatırı için yapma) demişler; onun üzerine: «— Benim anam, kardeşim yoktur, ben ölüyüm, ölülerin anası kardeşi, olmaz.» diye cevab vermiş. Sonra odasına ki- litlenmiş, yemeğe filân gelmemiş, kimseye de kapıyı açmamış. Onlar da çarnaçar kendi haline bırakmışlar. Fakat Tahsin Efendi onlar uyuyunca yavaşça aşağıya in- miş, eski partallarını bulup giymiş. Evden kaçmış. Şimdi ne- rede olduğunu kimse bilmiyormuş. İçimizden biri: Acaba nereye gitti? diye sordu. — Kimse bilmiyor. Kardeşleri her tarafa adam saldırdı- lar... Gören olmamış. Ilıcada gizlenmiş diyenler var. Ağa- 'beysi şimdi oraya gitti. Amma zannetmem ki bulsunlar: Bu günden sonra Erzurumun birinci dedikodu mevzuu Tahsin efndi oldu, Akşam üstü Tahsin Efendininn henüz şe- hirde olduğunu, Kars kapısında küçücük bir eve gizlendiğini işittik. Ertesi günü tekrar - bir iki saat için - annesinin evine döndüğünü haber aldık. İkindiye doğru onu İstanbul kapısın- da görenler olduğu söylendi ve nihayet üç dört gün sonra Tahsin Efendinin serseri derviş hayatına tekrar döndüğünü, ailesinin yapılacak hiç bir şey olmadığını anladıkları için onu serbest bıraktıklarını, bir takım çuvallar içinde gezdiğini ve günün yirmi dört saatini sarhoş geçirdiğini öğrendik. Gündelik hayatı bu suretle istikrar bulduktan sonra de- dikodu Tahsin Efendinin mazisine geçti. Çocukluğu, aile ha- yatı, gençliği, itiyatları teker teker mevzuu bahs oldu. Bu sı- rada dinlediklerimi kısaca yukarıda anlattım. Bütün bu ko - nuşulan şeyler arasında bir taraf eksik kalıyordu: Bu kadar mazbut ve çalışkan başlıyan bu hayatta birdenbire olan bu de-