20 Mart 1939 Tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 149

Edebiyat ve Sanat «ÖLÜ» den: Bu taş cebinime benzer ki ayni makberdir: Dışı süküt ile zahir, derunu mahşerdir. Bu hâk leylei ümmidi andırır bence: Bakılsa zulmete benzer, fakat münevverdir. Bu kabri taze benim mehdi fikretimdir ki: Biraz sefil ise de hafredince ber terdir. Gururu hüsnünü gör ey zairi amikul fikir! Gurubu şemsden ezher cihet bu ezherdir. Mezara benzemiyor gördüğüm bu hâki siyah; Denir bu hâki siyah âsümanda bir yerdir!... Ricali gayb cemaat, hatibi hâtifi gayb, Ukule secde resan bir bülend menberdir, Ey âfitap - ki bâlâyi sermediyyetten Bütün avalime nurun hayatküsterdir - Bu kabri sâkiti ihyaya yok mudur tâbın?.. Bu kabr kim içi bir necmi ruhperverdir. Değil sitare, o bir ruhu cism perver idi, Ki arşi rahmete tekbir ile seferberdir, Seher o rahreve handei melâiktir; Tulüu mihri hakikat se şamı esmerdir. O gün ki ben bulamam bir tarafta cayi karar, Tefahhus ettiğim elbet o veçhi esferdir. O şeb ki fikrile bihâbı ıztırab olurum, Düşündüğüm yine elbet o çeşmi bi ferdir. Tesadüf etsem eğer bir cenazeye, yolda, Sanır gibi olurum ki o mah peykerdir; Yine önümde, hususiyle, bir gelin görsem, İçim heman demek ister ki: - Ol semenberdir!..