20 Mart 1939 Tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 148
z — — a e ir > z vie BE enn. ak Eğ e Set yi ve > 150 Her Ay Bi faide gördü çok cefalar, Bigâne bulundu aşinalar, Ben neyliyeyim büyükse devran?.. Taksiri nedir küçükse insan?.. Kâr etmedi verdiğim devalar, Geçti yere ettiğim dualar. Gördük seni ey hâkimi mutlak, Ey hastalara veren şifalar!.. Ey yar, şu nevbahar sensin; Ben anlayorum ki yar sensin!.. Ettikçe nigâh bahr-ü berre, Birden sanırım ki bazı kerre, Meşçerdeki rüzgâr sensin; Ağlar derim, eşkibar sensin; Türben görününce, anlarım ki, Oldüm, bana türbedar sensin. Ol mah gülmemişti hâlâ, Ettim aceleyle azmi sahra; Yalnız sorayım, dedim Hüdadan... Hiç bir gelen olmadı semadan. Gezdim azıcık, garib-ü tenha, Baktım ki yerinde cümle esya; Bir şeyde tegayyür etmedim his, Ancak değişirdi fikri mevlâ. Kuşlar da devam suz-ü saze, (oMalikti ağaçlar ihtizaze; Derya görünürdü dürdan, saf, - Kim görse beni ederdi insaf - Yok bir acıyan o servi naze, Çıkmıştı, emin idim, cenaze. Bir piri garib geçti, gördüm, Sandım götürür hayatı taze. Döndüm geri, peyrevi hayalim, Bilmem kime derdim: -ah zalim Gün batmış o mahdan eser yok, Bin peyk gelir, fakat haber yok. Konmuştu yer altına nihalim, Bin kerre daha kırıldı bâlim. Cananın o günkü hali, eyvah!.. Eyvah!.. Benim o günkü halim,
