1 Ocak 1938 Tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 119

Edebiyat ve Sanat 121 “Ben çok mütevazı bir aileden geliyorum. Liseye git- mem ailem için bir fevkalâdelikti. Lisede temas ettiklerim arasında uzaktan olsun edebiyatla alâkalı kimse yoktu. Beni edebiyata hazırlıyacak hiçbir şey yoktu ve beni ona doğru sevkeden tahsilim olmadı. Zola'yı, Mirabeau'yu okuyor, fakat bu muharririn meslek taraflarını düşünmiyor- dum bile. Kendime rağmen entellektüel şeylere alâka du- yuyordum. Liseden ayrıldıktan sonra arkadaşlarımın izleri- ni kaybettim. On sekiz yaşında memur oldum ve belediye tahsil gişesinde beklemekle vakit geçirdim. Bütün bunlarda edebiyatla alâkalı bir taraf olmadığını itiraf edersiniz. Ba- zı kitaplarımda lise hayatından bahsettimse de, bunlar için şahsi hatıralarımdan değil, bana anlatılanlarından istifade ettim.,, Abel Hermant Dilci ve edib Hermant tahsilinden çok istifade etmiştir. “Tahsilime çok şey borçluyum, diyor. Aldığım ilk ter- biyeye çok ehemmiyet veririm. Fakat bana yol gösteren profesörlerim değil, tahsilin bizzat kendisi oldu. Şüphesiz ki hatıralarını hâlâ muhafaza ettiğim çok iyi profesörlerim vardı. Fakat onların üzerimde hiçbir nüfuzu olmadı.