Edebiyat âleminde Goncourt akademisi Suut Kemal YETKİN Birincikânun ayı Fransada, edebiyatçılar ve edebiyat sevenler için bir merak ve heyecan ayıdır. Goncourt mükâ- fatı, bu ay içinde, senenin en güzel “Mensur muhayyile ese- ri ” ni yazan muharrire verilir. Bu sene Goncourt mükâfatını (Plisnier) in “Faux Passe- ports” u kazanmıştır. Bu romanın her tarafta derin bir a- lâka uyandırdığı bir sırada, akademinin ve mükâfatın mües- sisi olan Edmond'dan ve kardeşi Jules de Goncourt'dan bah- setmeyi lüzumsuz bulmuyorum. 19 uncu asır Fransız edebiyatını bilhassa natüralist e- kolü tetkik ederken, her iki kardeşe büyük bir yer ayırma- mak mümkün değildir. Edmond ve Jules de Goncourt'un ve- sikaya olan merakları, Patolojik teferruata olan temayülle- ri, natüralist ekol üzerinde son derece müessir olmuştur. Re- aliteyi bir objektif katiyeti ile tesbite "çalışan romanlar ara- sında bilhassa Charles Demailly (1860), Rân&e Mauparin (1864), Germinie Lacerteux (1865), Manette Salomon (1867) ve Mme. Cervesais (1869) gibi eserleri (o sayabiliriz. Gayet neşeli, alaycı, coşkun olan Jules (1830 - 1840), melankolik hulyaperver ve içinde kapanmış bir münzevi o- lan Edmond'u (1822 - 1896) harikulâde surette tamamlı- yordu. Bunun içindir ki, daima beraber yazdıkları eserlerde tam bir ahenk görülür. Jules de Goncourt'da ise mevzuu bulmak ve romanı kurmak kabiliyeti vardır. Biri eserin üs- lübuna, diğeri yaratılışına nezaret ediyordu.