HATIRA Ne zaman gözlerimi kapasam dalsam bir an, Karşımda harap olmuş bir mabet var sanırım. Bu yıkılmış mabedin kubbesine tırmanan Yeşilliklerin nefti gölgesinden tanırım. Burda mazı sırtında istikbali taşıyor, işık geçiyor burda karanlığın yerine! Burda gölgeden bile gözlerim kamaşıyor, Yoklukla varlık burda karışır birbirine. Bilmem neden örtülü bakışlarım ıslanır, Kaparken bu mabedi yıllara sara sara Gözlerimde sadece mavi bir bakış kalır Ve zamanla silinmez sarışın bir hatıra. Muazzer KAPTANOĞLU