GÖLGEM Hocam Orhan Seyfi'ye Paslı bir ışıkla çizildi gölgem Köydeki odamın toprak damına.. Baktım, kırık gibi duvarda çenem; Meğer raslamışım bir çatlağına. Güldüm... ressam demek, köyümde akşam.. Karşımda belirdi bir dev gülüşü; Kapı açılınca kıvrıldı kafam İsyanla seyrettim bu bükülüşü. Bir garip heyulâ duvardaki ben, Yüzünde ocaktan vuran kızıl iz.. Işıkla, gölgeyle kıvrılıp inen Alevden saçları kızıl bir deniz. Ben, bana yabancı kaldım bu gece.. Kafamda bir sorgu kıvrıldı “neden,,?.. Titredim, şaşırdım, sustum, sessizce Karanlığa basıp, kaçtım gölgemden. MUAZZEZ KAPTANOĞLU