7 Mart 1938 Tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 71

“insanlık , “huku- iş olmak i derece- zoruna - gibi... : Mi ie iz Ssoru- lerin eğ- ve bıyık- derken, una ka- erkek olmıyan mın sa- ursa Ol- alabilir. ok: Ço- nçak mı buna- kuka gerek adın ise ir. Serv, kinaye ttiğimiz uradaki a gelir. , “efen- 7 vasıflı le teva- Edebiyat ve Sanat 73 zuu ile bağlıdırlar. Tabii esirler ve toprakbentler gibi, “Efen- di,, lerine isyan değil şikâyet bile etmekten çekinirler. Bilâkis, erkek tarafından zulüm gördükçe, âdetâ “içti- mai mazohizm,, tabirine değin bir aksülâmelle onu daha çok sever, takdir, “tevkir,, ederler; “Şimdi sensiz,, (şüyunu peride) “Ah ruhumda bir derin ferydd, “Târı fikrimde münkesir bir yâd, “Yine kalbimde hep muhabbet var,, Derler. Yani: kadının ruhunda erkeğe karşı derin bir çığlık, fikir karanlığında kırık bir anış bulunmasına rağmen, gene “hep,, sevgi var! Erkek eski bir oyuncak gibi kırıp attığı kadından iki şekilde cevap alır: 1 - Feryad, 2 - muhabbet. Erkek, aile ve cemiyet'içindeki ekonomik hâkimiyetini bir kırbaç gibi şaklattıkça, kadını ayaklarına kapandıran bir sultan halinde görünür. Niçin? Çünkü,' Cedit edebiyatının temsil ettiği münase- betleri yaşıyan kadın, ne iptidai, tabii köylü ekonomisinde olduğu gibi ailenin iç makanizmasını çeviren müstahsil ve müsbet bir rol oynar; ne de aile dışında, hayatta erkekle baş başa iş gören bir arkadaştır. Onun için, âdeta büsbütün ferdi kaprislere mahsus, s0s- yal fonksiyonlarını tamamen kaybetmiş olan bu kadının sesi ancak şöyle bir “feryad,, olabilir: “Re'yi ekarip olmadı re'yimle müttazık. “Hep aldamışlar ömrü harabetti nâfile, “Alkışlarım bu zilleti ben zehr-hand ile! “Makhuru mihnet itse de ye'si muahhirim “Aezimle ben mezalime karşı muvakkirim..... ” Kadın, mutlak aczini iyice anlamıştır. Uğradığı zilleti bile zehirler gülerek alkışlar. Karşısındaki erkek, onu çamura asta alkışlanır; çiğ- nese, ezse “tevkir,, edilir.. Ne kahramanlık! H. KIVILCIM