7 Mart 1938 Tarihli Her Ay Dergisi Sayfa 64

Her Ay İhtiyar: Serseri, âvare, müştak, koltuğunda şişesi,, olduğu halde önümüze çıktığı zaman, bi- zim, şair gibi: * “Kim bilir kimdir, nedir derdim bunun endişesi,, kabi- linden şüpheli istifhamlar açmamıza pek lüzum olmasa ge- rektir. Manzara, ölen genç oğlunun mezarı başında işi ay- yaşlığa döken ihtiyar babayı gösterir. Ölen oğlu 95 yılında Abdülhamit tarafından gömülen Kanunu Esasiye benzetir- sek, artık serseri ihtiyarın kim ve endişe'sinin ne olduğu anla- şılır sanırım. Bu âvare'nin koltuğundaki “sişesi,, ni sakın koklamağa kalkışmayınız; Edebiyatı Cedide eksiri ile dolu- dur! Ayni zat, mezarlıktan daha başka yerlerde, daha ente- resandır İsmail Safa “Sefaleti Bâride,, 5 Şubat 1331 “Bir leyli zemherirde, bir piri sefid “Kalmıs bürehne, gürsine, bivüye, ndümid. “Rişi beyâzına kara yel kar atar durur “Kar dondurur;,, Bu tersine mersine ifadeye rağmen: Ayazkeş kış gece- sinde böyle başı kabak, aç, nasibsiz ve umutsuz kalmış “bem- beyaz ihtiyar,,ı herhalde tanımışsınızdır. Tereddüdünüz varsa takdim edeyim: Çocukların kışın, kartopuna tutmak için sokak başlarına dikdikleri Noel baba taklidi kardan a- dam'lara dönmüş merhum “satvetlü, şevketlü,, Osmanlılık hazretleri! Zaman denilen göze görünmez “karayel,, mumaileyhin ak sakalına (rişi beyazına) “kar atar durur,,... Ve bu karlar: Piri ridayi düşüna, serpuşuna üşer O esnada: “Hain bakışlı pencerelerden ziya düşer; “Ey bahtiyarlar, bakımz, eyliyor eniyn “Bir ihtiyar,,