raktan sökülmüş bir uğucın kara kökleri gibi uzanan bir Zeynep kadın, hem korkak hem bain fakat ehalkı açlıktan öldürecek» kadar nekes ve ayyar bir köy mütegallibesi: Salih uğa, bir serseri şeyh, bir düzenbaz imam askerlik eden, fakat uskerliklen döndüğü gün köylüleşen ve renksizleşen bir Kerlm çavuş, daha, çocükken ihtiyarlamış bhir sümüklü İ"'—nınu, bir meczup Memiş, bir sarsak Süleyman, bir kör kız, bir kambur, ve niha- yet bir İstep pupulyusı kudar güzel, fakal kayrulmusş bir sığırtmaç çocük ve en sonru. da Emine. (1) İşte Yaban'da hemen bütün şahıslar bunlardan ibaret gihidir. Zaten bu yahıslar diğer köylülere, köylü stepin artasında bir kara koğuk yığınm- dan başkn bir $ey olmiyan köye ve köy bu istecpe o kadar karışmışlır ki, biz Yabanı okurken, önümüzde hiç bir zaman ferdi değil daima «yığınsı görüyoruz. Bu romundu rol alınlar kimlerdir. Bir Zeynep kadın mı? bir Salih ağa mı? bir Ahmet Celül mı” bir Emine mi? Hayır canım ne münasebet! Bu romatün yalnız üç şuahsı var: Vahşi bir tablat: Anadolu yaylası, Bu vahşi tabiat ortasında bunalmış ve terkolunmuş bir kara lasan yığını: Anadolu köylüsü ve bir de Ahmet Celâl! Bir Ahmet Celâl ki bu kara tabialt ortasındıu bunalmış, bu kura insan yığını içinde; bu zuvullı iİnsan yığınını, asırlardanberi bu kara tabiatin eli- ne terkeden Türk münevverliğinin kefareti zenubunu vaşıyor. Türk mil- leti, Türk münevveri ve Türk köylüsü, Yaban'da karşı karşıya geliyor vo hesaplaşıyorlar, 'Türk köylüsü münevveri yadırgıyor ve ona (Yaban!) di- yor! Çünkü bu iki insan arasında asırların açtığı vea henüz kapanmıyan korkunç bir uçurum vardır, Bu ayrılık enların dillerini ilikatlarımı ve le- (1) Bu eşhasırı romanda örlleri şövle inzişal ediyor; Ahmet Celâl evvelâ Mehfmet Alinin anası Zeynep kadının evine yerleşiyor. Fakat Mehmet A- Brnin biütün kerküsü yeniden askere gilmekledir. Çünkü düşman cephe &i mütemadiyen ilerliyor. Birimci İnönü, ikinci İnönü zaferleri düşmanı durdurmuştur. Pakat yeni ve umumi bir düşmün toarrzuzunun hazirlan- dığı havadan seziliyor. Düşmüan tayyareleri hergün beyannamesler al- maxta ve kendilerinin haljfenin cmrile köylüleri Kemal çetelerinin elin- den kurtarmak için geldiklerini yazmaktadır. Şeyh Şerif ikide hir köye Uğ- rüyor ve bu beyannameleri teyit ediyor. Küylülerle Ahmet Celâlin müca- delesi asıl bü düşman babsi üstündedir. Onlar düzmandan AdĞeta koark- muyor ve bir islilânın manasını üdela unlamıyorlar Bu arada Ahmet Coelülin bütün ruht ve maddi mücadelelari arasında e- sellisi Erninenin sevgisidir. Fakat Eminc bu malül zabili anlamıvor hile Ona «Yabanın biri, kolsuz herifin biri> diyor, Nihayet Sakarya yürüyüşü Bsnasında köy düşman iİşgalj alima geçiyor. Fakat bir kaç gün sonra düşman ric'at ederken de köy büyük felâkete uğruyor. Salih ağanın ve imemimn evlnden başka bütün evler yakılıyor. Köylüler katllama uğruyor. Ahmet Celâi işte bu kargaşülik esenasmda kaybolmuştur. Roman buru- da bitiyor, 84