Tuvla tavla sahpaz atlarım gana binet olsun Denlüğü allın ban evim SŞana gülge olsun. Katar katar develerim Surgs yüklet öolsüan. Ağayılda ağece koynnumu Barıı şölen olsun, Gözün kimi tularsa, Gönlün kmi severse, Sen onu yargil; İki oğlancağızı öksüz komazıl! (30)1 burada söylemiş, Gürelim, Hanmi, ne söylenmiiş? eyder: Ne dersin, ne söylersin? Gözüm âaçuap gördüğüm, Gönül yerip sevdiğim, Koç yiğidim, şah yiğidim! Tatlı damağ verip sürüştüzüni, Bir yaslıkla baş koyup emiştiğim! Karsı yatan küra dağları Senden sonra men neylerim? Yaylar olsam menim kürüm olsum! Sovuk sovyuk suların İçer olsam menim kanım olsun! Allın akçan harcayır öolsanı Menimi kefenim olsun! Tavla tavyla şahpaz alın Biner olsamı menim tabutum vl Senden sonra bir yiğidi Sevip varsam bile yatsam, İlle yılan olup meni soksun! Senln ol muhannet unan, baban Bir canda ne var ki sana kıyammışlar? 1301 Bu $ürin inceliğine bağınız: Neli Dumrul nesl var, nesi yoksa katısma mal edi Kendisi öldüklen sonra da yalnız Kkalmasını İslemiyor. Çocukları ök- sür kalmamuık Üüsere sevülgine, İstediğine varmak iznini veriyor. Kadını bir mal &lbi banimsiyen saray zihniyetinin iz bıraktığı masallurda, hikâyelerde ken- inden sonra kadının) kimselâre vermek istemiyen vahşi temcilük davasından hiç cser yok!