1 Haziran 1933 Tarihli Kadro Dergisi Sayfa 71
kâyelerin bir çoğunda bunların niları geçer. Rua isimelr, bahsedilen Oğzuzların Bayendir kabilesinden olduğunu belli etmektedir. Anadolu'da Sel çuh İmparutorluğu devrinde şark Anadolusu ile Azerbaycan taraf larında böyle birçak Türk kabile- lerinin birer hükümet kurdukları malümdüur. İşte Dede Karkul bu O zamanki inanışa göre evliyalı- ğt vardır. Duusuni lunri her za- man kabul eder. Dede Korkut kitabı Kilis'li vur- allim Rıfat Bey tarafından kap- yaaı çelülerek 1332 (1916) yılın- da Devlet matbaasında basılmış- tır. Bu kitaptan ilk örnek Deli Dumrul! hiküyesini aşağıya nak lediyoruz: devir içinde yelişmiş bir Ozandır. Deli Dumrul Böyü Hanım hey, meğer, Hanma, Oğuzda, Duhu ($) koca oöğln Deli Dumrul derlerdi, bir er vardı; bir kuru çaynı üzerine bir köprü yaptırmıştı. Geçen- den otuz akçe ulırdı, geçmiyenden döğe döğe kırk akçe alırdı. Bunu niçin bövle ederdi? Anın için ki €Menden deli, (1) menden güçlü er var mıdır ki çıka, menlinle suvuşaz dirdi; «Menim erliğim, bahadırlı- fım, celâsumluğum, yeğitlizim Ruma, Şumu gide, çulana» derdi. Değer bir gün köprisünün yamacında bir bölük obu konmuş idi., Ol obu- du bir yahşi hup yiğil sayru (5) düşmüş idi. Allah emriyle ol yiğit üldü. Kimi cOğzul» deya, kimi «Kurtaşı deyu ağladı. Ol yiğit üzerine muhkem kara şiven oldu Nigâhımdan (6) Deli Dumrul çaparyetül. (71 Eyder: I8I — Mere kuvatlar, ne uğlarsız? Menim kopruüm yanında bu kavga nedir? Niye şiven edersiz? dedi, Eyttiler: - Hanım, bir yahşi yiğidimiz öldü. Ona Agİurez, dediler. Deli Dumrul eyder: — Mere, yiğidimizi kim öldürdü? Eyttiler: G1 Bu Duha, yahut. Daha adının kayrnağı anlaşılamamışlır. M) Buradaki <«doli> bayağı gılgm değli, gösünü budaktan sağınmaz, kabadayı delikanlı yorindedir. () Sayru - sayrı hastar demaktir, (6) Acomce enagihanı Yani *apanslmnı gözü oralarda türkçeoleştirilerek «nâ- gihanir yerine <nigühındane Kalığına sokulrmiş. M «Çaparyalınek>» birdendire yetişmek yarinde bu hiküyelerde çok geçer. i8) Eezi <ayıtmak> sonredun hafifletilerek xayitmekı olmuştur. ki ikisi Ce <demek, söylemeks manastmadır. Bundan «eydor> va sider>, <der, söşler» Ma- nasına eati kitaplarda her zaman ruslinilan sözdür.
