1 Temmuz 1933 Tarihli Kadro Dergisi Sayfa 35

nokları kendi elinde olmudığı için, gittikçe daha ucuza çalışmağa mecebur olacak, (tıpkı bir zamanki Osmanlı imparatorluğu ve ona benziyen mem- leketler gibi) arttırdığı paraları elden çıkaracak ve nihayet kurşı tarafın serimnyelerine açık parar olacaktır. İşte para esası bukumundan Londra konfaransı'ndu içine girilen çıkmazın içyüzll budur. Şimdi bu, istihsal cihazları nisbeten mükemmel olup sade- ce ham madde sıkıntısı çeken memileketlerin halidir. Ya iştihsal cihazları hiç tekâmül etmemiş yuhut asrın gartlarına göre hiç mueydana gelme- miş momleketler ne yapsın? Hakikat gu ki, eğer böyle, gümrüklere değil de gümrüklerin sebeplerine ve eker para esasına değil de esazın exrnxima Fidilmiş olsaydı, v rzaman, can eekişmekte olan her tarafı çürümüş nlzamı olduğu xibi teneşir tahtasının üstüne yatırmak lâzım gelecekti. Dunu o nizamın hahaları, duyıları ve 2- mucaları bittabi yapamadılar. Onların hu tablt hareketini mazur görolim. Fakat o zuman, kendilerinden sormak lâzımıdır: NİÇİN TOPLANDINIZ? Bunu biz cevap verelim: Çünkü yupacakları başka bir şey yaktur, «Rmni- yet ve itimatl!. sözlerini tekrar edip durmauları manasız ve sebepslz değll- dir, İpliği gaktan pazara eıkmış olun bu nizamın esası, hakikaten semni- yet ve itimat!e gibi habadan oağla miras kalmış sırça nevinden şeylerdir. Denilehilir ki hattâ, bütün esasları bundan İbarettir. Buhi tesirlere itibar edişindeki sebep te, budur. Konferans yapmuakİn, maksadı, bir müddet da- ha vakit kazanmaktan ibarettir. İşleri, «belki düzelir'»e hırakmaktır. Konferang, şu yahut hu oyuün bozanlık ettiği iİçin değil, akamete mabhküm olduğu için akamete maruz. kalmıştır. Fakal ömin olmuk lâzımdır ki, akan- çalarya kurtları» (daha doğrusu borsa simsarları) bir şey daha bulncak- lar, eski sahnede hir yeni piyes daha oynıyacaklardır. Meselâ, gu önümüz- deki aylarda, İngiliz kabinesinin düşmesi, yeni bir mülhabat İçin bir kaç aylık bir mühletin ilânı ve birax daha vakit kazanılması pek güzel müm- kündür. Fukat biz onları kendi hallerine hırakarak hâdiseleri inkilâbımızın hem prensiplarina hem de menfaatlarina pöre taklp atmakta devmin edeilm. landra konferansı, ihtiyarlık çağına gelmiş olan emperyalizmin belki son şakası değildir ama, muhakkak, şimdiye kadarki en büyük şakasıdır. Bü- töün heybotine rağmen o, ne yapalım ki içi saman doldurulmuş bir arslana pek benzivor, *Buhransa «huhran» diyenler, Hheral sermayedarlığın avdetinc inananlar, umumiyetle garbin ilminden icazet alanlar, artlık insafa gekinler. İşin biraz içyüzünü görmeğe alışsınlar. Bu medeniyet, işte tıpkı bu «geo- luyya müzesi» nde teşhir edildiği gibidir. Budur ve haşka türlü değildir: Bir taşlaşma hüdisesinin enfes bir nümunesl! 35