1 Mart 1934 Tarihli Kadro Dergisi Sayfa 53

tarife kâli değildir. Tlüseyn Cahit yor. Biz, bu iki e$ mecmuntun bir- Bevin mecmuası ise çok statik bir lestikleri takdirde — alabilceekleri şey olduğu için charcketa vaşfmı igmin olsa alsa eİlür Adamlarıe olu- atdeta istirkap etmiş gibl görünü bileceğini düşünüyaruz. ** KN KPT Doktor Reşit Galip. Doktor Reşit, Galip' i gönmdüğümüz gün Hekimiyoti Mileye'de Burhan Assl'ın aşağıki yazısı çıkmıştı. Onu da bhuraya alıyoruz £$ Onun Vekil olduğunu duyduğum günkü sevincimi hatırlıyorum. Vekil ol- ması, o kadar fevykalâde bir şey mi idi? Değil. Reşit Galip, anadan.doxmu inkılâpeçı idi. Anadan doğma, memleket ve halk çocuğu idi. Bu türlü va- sıfların vanında, Vekillik küçük kalhır. Yalnız iyi biliyorum ki, o günküu şe- vincimiz. Resşit Galip'ten siyade memleketin manrif İşleri namına idi. Ne acıklı tesadüfler hokkabazıdır $u hayat ki, İnkılâp Enstitüsü açıldığı gün Sesit Gulip'in güzleri kapandı. Nasıl yapmalı ki, bu çocuğun aramızdan ayrıldığına, uklımız alıssın, duy- gularımız alışsın, sevgilerimiz alışsın? Nasıl yapınalı ki, bu satırlar ve su sıralarda bunlar gibi karalanan bir yığım xöx, mersivenin basmakalıp eda- gmı parçalasın da — dosilar, aramıszda, tatlı bir dertleşme olsun? Bu dertleşme, onun kadar tatlı, onun kadar temiz olsun, musil yapmıalı? Ülümün korkunç zülmünü bugünkü kadar duydunuz mu? Ben, 16 senedir anasızım. Bugünkü kadar, öksüzlüğümü duymamıştım. Düşünüyorum, hu nun sebebi, munis şahsına karşı duyduğum sevzi midir? Hayır, çünkü bu- nu kendi içimde, her sadık dost gibi, unsux da devam eblirebilirima Bu yoldu kendime pek çabtık arkadaş bulacağımı bildiğim halde, meselâ a- nun sevgili şeflerine, onun uzun zamandanberi mesal arkıdışlığrını yap- mış olanlıra, hele talisiz Hüseyin Ragıpa, bele gerlde bıraktığı kadınla yumruk kadar yavrulara eğilerek yol vermem lâsımdır. Havır, sebepler arasında bu sebep exevyixmama en yakını olmakla beraber, büyüğü değli- dir. Öksüzlüğümün büyük sebebi, her yurt çocuğunmu gözü Kapalı örnek geçeceği kadar temiz, feragatli, çalışkan BReşlit Galipin inkılâp safımızda büyük bir başluk bırakmasıdır. Bir boşluk ki, unu açan Ölüm bila şimdi oradan bültün heybetiyle birkaç kere daha geçse — bu boşluk, ona bol gelecektir. Hatırlıyorum: Geçen çocuk bayramında, rüzgârlı bir günde, istasiyon ile Evkaf apartımanı arasımda açılan suhada; a adım bile koyamadığımız acayip bozkır parçasında; Haydar Beyin dıvarını bir çomak gibi yutuve ren genişlikte, hir kürsünün üzecrine çıkmıs, Ankara mekteplilerinc sesi ni duvurmaza çalışıyordu. Ben, arkadan sokuldum. Uzun boycağızı, omuz- lorına dağru o hepimizin hatırlıyacağı büklümü yapıyordu. Genç adam, 8