1 Aralık 1933 Tarihli Kadro Dergisi Sayfa 44

Fakat yen! ülcaret yolları, altın akını, müstemlekeleri istismar etmek gibi sebepler, merkezi Akdenizden uzak vlan yeni bir medeniyet kurmuştu. O zamandanberi, şark ve garbin arasındaki münasebet, sır? maddi kuvyetin galebesinden ibarettir, Teşriklmesal bağları tarmnmen kırılmıştır. Asyanın Avrupaya düşman olduğu telükkisi ortaya atılmıştır. Hakikatte bu zihniyet Asyayn karşı lükayt oldukları kadar onu anlamaya gayrimuk- tedir bazı Avrupa memleketlerinden çıkmıştır. Du memleketler indinde Asya, istihsenlleri için bir pazar ve kendllerine lâzım olan ham madde membrumdan başka bir sey değildi, Son asırlarda, kapilalirm ve İiberalizmin temeli olan bu medeniyet bütün vihanı kaplamıştır. Bu sebeplen dolayı, şimmdi bu medeniyetin iWflâsı, bütün kıtalarda hissedilmektedir. Binsenaleyh kapitalirm ve liberalizmin soysuzluşması aleyhindeki ak- &ülümelde, bülün kıltaların unlükadar ve menfeattar olması lâzımdır. Bu aksülâmeli Lemsil eden kuvvel ise, mevcut medeniyette bir ruh İle bir ül. künün mevcut olmamasına karşı İsvan eden İtalyan faşizminin ihtilâlci sesi temsil ediyor. Üyle ki Asyanın kinlerini ve uksülümellerini tahrik eden ıstıraplarında biz İtalyanlar, kendi çehremizin aksini görüyorur. Arada bir fark yarsa, teferrüata aittir. Esas, aynidir Bugün, faşist rönesansından sonra, Romaa ile Akdeniz, birleştirici vasife- lerini tekrar benimsemeğe hazırlanmış bulunuyorlamr. Yeni İtalya, hu se- beple değilmidir ki, sixleri, yeni medeniyeti sarsmış olan iki buhran esna- sında (Rönesans ile son cihan buhranını kasdediyor) içtimaa davet etmiş- tir? Cihanı, her defasında, Roma ile şarkın ittihatları kurtarmıştır. Bu- gün bizlerin, İtalyanların ve faşistlerin bu binlerec senelik müşterek an'- aneyi yeniden diriltmek ümidimizi lakviye eden âmil, hafizamızdan silin- miyen bu hatıradır.» Japonya'daki hareketin başımda harbiye, denizaşırı işleri ve terbiye nazırlarını görüyoruz. İtalya'da ise, dava ile bizzat M. Mussolini meşğuldür. Şahsiyetler de gösteriyor ki, mesele, «Mil- letler cemiyeti ile dostluk birliği», «harbe karşı kadınrlar birli- ği» yahut «İspirtolu içkilere karşı mücadele cemiyeti» gibi bir takım Pasifist unsurların elinde siyasi geçim vasıtası kılınmış bir vakitçeçirme ve lâfatma mevzuu değil, devletlerin adetâ doğrudan doğruya meşgul bulundakları ehemmiyetli bir .«dış politika unsuru» mevküne çoktan çıkarılmış bulunmaktadır. Bizde ise, KADRO isimli Mecmuanın ehemmiyet verdiği ve im kılabımızın dışarıdaki Prestiji ve kudreti namına çok lüzumlu bulduğu bir iş vaziyetinden bir adım öteye gidememiştir. Aâd