1 Ocak 1932 Tarihli Kadro Dergisi Sayfa 26

“Garp, bizim istihlâk kabiliyelimize, bugün her zamankin- den fazla muhtaçtır. Güzel. İstihlâk edeceğiz. Fakat, ne mamul maddesini, ne de ham maddesini istihlâk edeceğiz. Ondan, yalnız istihsal vesaiti alacağız. Mamul maddeleri ve zirai maddelerinin ithalini sistemli ve giltikçe artan bir takyide tâbi tutacağız. İstihsal vesaiti ihtiyacımızı örttükçe, onun ma- mul maddelerine olan ihtiyacımız azalmış olacak. Fakat a da, yani sermaye de, talebin mamul maddelere değil de en ziyade istihsal vesaitine karşı arltığını görünce, kuvvelini oraya vere- cek ve bu suretle, sanayiin cihan mikyasında ve rasyonel bir tevezzüüne muvazi olmak üzere, on sokizinci asır sonlarında, bizim gibi memleketlerin aleyhine olarak başlıyan “sermaye ve sanayi temerküz hareketi,., yirminci asrın ilk tubunda, yerini, “cihan sermayesinin ve onunla beraber cihan tekniği- nin, yani bütun bir cihan sayinin bir buçuk asırlık mubassılası neticesinin çıktığı yerlere avdet etmesi hareketi, almış ola- cak. Ancak ondan sonradır ki, normal bir cihan iktisadiya- tından ve buna dayanan normal bir cihan nizamından millet- lerin, bahsetmeye hakları olacaktır. İşte, bunun için iddia edilebilir ki, mevcut buhran, kapitalist bünyenin kendine has olan inkişaf seyrinde vücut bulmuş ritmik ve peryodik bir duraklama, yani bir alelâde ve geçici buhran değil, kapitalist bünyenin çözülmesinden kuvvet alan onun için rici ve reaksyoner, fakat bizler için ileri ve inkılâbi bir bünye tahavvülü safhasıdır. Bu görüş, Türk inkilâbının görüşü olduğu gibi, ayni zamanda, bütün bizim gibi milletlerin gözlerini açacak, gayretlerini istikametlendirecek ve şuurlan- dıracak yeni ve orijinal bir hadisedir.