1 Haziran 1934 Tarihli Kadro Dergisi Sayfa 32

Kolttir : Yarıda kalan bir “Bahariye,, Yakup Kadri Sabahlayin, penceremi, sokağın körpe akasyalarına karşı açar- ken, yüreğim, birdenbire, çocukça bir sevinçle doluverdi. Kom- şumun bahçesinden iğde ve gülkokuları geliyor. Bizim duvarın dibinden fışkıran kır çiçekleri, bir takım yabani otlar arasından bana © uzak ergenlik çağımdaki renkleriyle gülümsüyor. Hava, taze bir ağızdan çıken soluk gibi ancak ılıktır. Farkına varmaksızın bir takım şarkılar ve şiirler mırıldanmağa başlıyorum. Sesimden emin oalsam bunları, bir operada gibi hay- kırarak söyliyeceğim. Fakat, ne lüzumu var? İste, içerimde, ade- ta bir bando mızıka çalıyor ve benden bana daha yakın bir ber, bunun temposunda hem şarkı süyliyor, heni oynuyor. Oyun, bütün güzel sanatların bubasıdır. Hemen, bir köşeye çeki- Lip bir şiir yazmak, ta ilk gençlik demlerimdeki gibi bir «mensur bahariyye» yazmak arzusunu duyuyorum. Yirmi yaşımda var mıydım, bilmem, «Rayiha, rayiha, rayiha.v diye başlıyan ve şehvani bir lirisme'ye daldıktan sonra bir rul orjisinde nihayet bulan «Bahara dair bir hitabe» başlıklı bir şiir yazdığımı hatırlayorum, ve, işte, şu anda tıpkı öyle bir şey daha yapmak istiyorum. Neden yapmıyacakmışım? Ben, şimdi, o yirmi yaşındaki gençcten daha gencim. Birini seviyorum. Yüzünü görmediğim, admı bil- mediğim bir genç kıza âşıkım, Bu gece, gidip, bu gül ve iğde ko- kuları arasında, bir bahçenin kapısından ona aşkımı iylan edece- ğim. Oh, yüreğim, şimdiden tatlı tatlı çarpmağa başladı. Ey Müz, bana medel! İşte, kalemi kâğıdı elime alıp yazıyorum: «Bahar... Duruyorum. Aklımdan türlü türlü hayaller geçiyor. Kalbim, bir 382 — — Bepi ef —Pab öi p u Y S Y M — /a m ' he vyet Heyei el eai — Gi — y Heya b a AA M ea M bami B b