Türkiye'nin senevi şeker istihlâki 80-85 bin ton arasında hesap a- lanmabtadır. Bu ihtiyaç yerli ve ecnebi şekerler aratında gu su- '2ile daksim olunuyor: Türkiye'de şeker istihlâki Dahikien Hariçten temin elunün gelirilen 557 43,500 ton 5,163 » 59,150 » 4,582 : 74,500 » 8,139 77,000 » 13,070 64,000 » b & b 7 ğ ww NNN N Üc v çed ei # het m> &© G N .- n Bu zakamların bize verdiği netice audur: Türk şeker sanayii, Türkiye şeker ihtiyacının henüz ancak (4 14.5)ini temin edi- yor. Binaenaleyh Şeker kanununun yedinci yılında milli şeker istiklâli hedefi vyolunda geçilen mesafe, bu günkü vaziyete na- zaran, geçilecek mesafenin ancak (0OÇç 14.5)idir. Bu nokta üze- rinde ebemmiyeatla durmamız lâzımdır. 1925 Şeker kanunu, milli iktisadiyat hakımından memleketin ve beynelimilel iktisadiyat bakımından da cihanın, umumi bir iktisadi inkisaf manzarası gösterdiği bir devirde neşrolunmuş- tur. Bu devir, cihan iktisadiyatınde, umumi harp tahribatının ve onu takip eden sarsıntı yıllarındaki (1918-1923) siyasi ve içti- mal paniklerin nispeten durgunlastığı ve bazı istihsal şubelerinde- ki intizamsızlıklara rağmen umumi bir iktisat inkişafının «Pros- perite» alabildiğine ilerlediği mes'ut bir yıldır. Cihan iktisadi- yatındaki bu inkişafın açık seyrini, memleketimizde de takip ct- mek kabildir. Harpten sonra açılan pazarların ve bütün cihanı saran emtia açlığının gittikçe artan talebi karşısnda, Türkiye- nin ihraczt maddeleri istihsolât ve ihracatı 1923 ile 1925 ara- sında Adeta (06 100) bir inkisaf kaydetmişti. Memleketin ikti- sadi simasında, arızasız bir inkişaf ümidinin derin emniyeti gö- ze çarpıyordu, Ham maddelerle gıda maddeleri fiatları görül- memiş bir seviye almıstı. Fertlerin elinde bir sermaye terakü- mü haşlamış, bilhassa tütün ve meyva ihracatına komisyoncu- luk yapanlarla, makine aksamı, demiryol malzemesi ithal eden- lerin veya buna mümasil eşya üzerinde spekülâsyon yapanların 8