1 Haziran 1932 Tarihli Kadro Dergisi Sayfa 18

SASERE T —7 * mizdeki sermaye, iş ve malzeme kuvvetlerinden en kısa Za- manda en çok randman alabilmemiz için, sanayi tesisi ve işletme işlerimizi bir zabtırapt altına koymak zarureti vardır. Her kurulan fabrika,milli servetin bir parçaşı olduğuna göre, onun taliile devlet alâkadar olmak mecburiyetindedir. İşte bunun için kısmi değil, umumi bir sanayi plammna ihtiya- cımız vardır. Türkiye'de hangi sanayi şubeleri en ziyade inkişafa müsaittir? Hangi sanayie en ziyade muhtacız?Hangi- lerini evvelâ, nerelerde ve ne mikyasta tesise başlamalıyız? Bütün bu ana suallerin cevaplarını bütün teferrüatile tespit eden bir plân, hem ferdi teşebbüsleri zararlı tecrübelerden kurtaracak hem milli sanayiimizin en salim ve en seri bir tarzda teessüsünü temin edecek yegâne yoldur. Milli iktisat bir kül olduğuna nazaran onun yalnız sanayi parçasının plân altına alınmasına ve diğer parçalarının başı boş bırakılmasına imkân yoktur. Sanayi meselesi, ayni za- manda hammadde meselesidir. Meselâ memleketimizde pamuk sanayiinin inkişafı, pamuk ziraatinin inkişafına bağlıdır. Yünlü mensucat sanayii ve deri sanayii hayvancılık meselesile sıkı sıkıya alâkadardır. O halde sanayi siyaseti, bir hammadde politikasına dayanmak mecburiyetindedir. Sanayi plânı, tabiatile bir ziraat plânını da icabettirecektir. Kuvvei muharrikenin sanayi hayatındaki volünü kim inkâr edebilir? Kredi ve münakale şeraitinin ehemmiyetini kim takdir etmez? İleri teknik unsurlarmın yeliştirilmesi işi aynı suretle mühim değil midir? Görülüyor ki, plân mefbumu, bütün iktisadi hayata teşmil edilmezse, aksar, İçinde bulunduğumuz iktişadi cidal, tıpkı bir askert seferberlikte olduğu gibi, milletin bütün maddi va manevi kuvvet ve kabiliyetlerinin muayyen bir plan ve muayyen bir tabiye altında sevk ve idare edilmesini âmirdir.