1 Nisan 1967 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 15

XXV Seçimlerin uyandırdığı ilk intiba: Hayret — Türkiyeye bir Cumhurbaşkanı aranı- yor ve Başgil aday oluyor — C.H.J.'de bezginlik başgösteriyor ve suçlu aranıyor — Ordunun ikinci htlâl kararı - Tulgayla bir sohbet — Yeni bir devir başlıyor Seçimlerin neticesinin Ankarada uyandır- dığı ilk intiba hayret ve şaşkınlık ol- du. Bilhassa kudret sahipleri, yani M.B.K. ve onun artık arkasında bulunan Türk Silâhlı Kuvvetleri | Birliğinin mensupları kendilerini bir "C.H.P. Galibiyeti"ne öy- lesine alıştırmışlardı ki bunun tecelli et- mediğini gördüklerinde evvelâ inanama- dılar. Fakat oyların dağılışı ortadaydı. Gerçi C.H.P., her yerde "ikinci" olduğu için Millet Meclisine en fazla miktarda millet- vekilini -172- sokmuştu ama çoğunluk sistemiyle yapılan Senato seçilen ger- GK p ibin kim olduğunu belli ediyordu. rada A.P. 72 sandalya kazanmış, buna mukabil C.H.P. onun yarısını dahi tuta- mayarak 33'de kalmıştı. Y.T.P.'nin bile 29 senatörü vardı. "C.H.P.'nin karşısında- ki cephe" Parlâmentoda kuvvetli ve kesin bir çoğunluğu eline geçirmişti. Huysuz Bölükbaşının C.K.M.P.sinin tamamı dahi stisna olunsa aynı paraleldeki A.P. ve Y.T.P. oylarının Millet Meclisindeki tuta- rı 227 idi. 226 ise bir çoğunluk için kâfi geliyordu. Kaldı ki, böyle bir iktidar ku- rulduğu takdirde Bölükbaşının bölüğün- den manga manga asker o istikamete mü- ya C.K.M.P'den mutlaka ayrıla- caktı. Bu mantıki düşüncelerin neticesi, A.P. daha ilk günden kendisini "memle- ketin yeni iktidarı" olarak ilân etmekten geri kalmadı. Sadece ikinci ve üçüncü sı- nıf partililer değil, bizzat Genel Başkan Ragıp Gümüşpala, böyle konuşuyordu ve A.P. içinden kuvvetli bir grup Türkiyenin Cumhurbaşkanım da, Başbakanını da bul- muştu. İsviçreye kaçmış olan Ali Fuat Başgil dönüp Çankayaya yorleşiyordu. O sıfatıyla, A.P. Genel Başkanı ıp Gü- güya da Hükümeti kurmakla görev- lendirecekti. En İhtiyatlı A.P.'liler ilk ik- tidarın bir koalisyon iktidarı olacağı dü- e ve Ama daha ileri giden- er -belki de, daha realist davrananlar- Meclisiçi bir transferin derhal gerçekleşe- bileceğini ve A.P.'nin bir "tek partı hükü- meti" kuracağını söylüyorlardı. Her halde Ankarada o yıl 15 Ekim ile 20 Ekim ara- sında türlü hesaplar yapılıyor, çok kimse çeşitli hayaller besliyor, Cumhurbaşkanlı- Ti Başbakanlık, Parlâmentonun başkan- ıkları, Bakanlıklar kendi kendine doldu- ruluyor, kendi kendine boşaltılıyordu. İsmet Paşa sessiz ve sakindi, bir va- ziyet almak için hadiselerin gli mesini, hiç olmazsa aydınlanmasını bekliyordu. C.H.P.'de de çeşitli temayül vardı. Bunla- rn en mantıki ve yaygın olanı muhalefet- te kalınmasıydı. Madem ki seçmenin oyla- rı bir istikamette tecelli etmişti, o halde milli iradeye boyun eğmek lâzımdı. Hiç kimsenin seçimlerin cereyan tarzı üzerin- de bir şüphesi yoktu. Partiler, kazandık- ları sandalyaları tamamile meşru olarak almışlardı. Ama şu iktidar kurulursa öy le olur, bu iktidar kurulursa böyle olur.. Bunlar, bahis konusu İktidar kurulup ic- raata başlandığında düşünülecek husus- lardı, İsmail Rüştü Aksalın başlıca şam- 189