15 Ocak 1962 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 14

YURTTA OLUP BİTENLER bin işçimle arkandayım" misillü telg- raflar çeken talihsiz Türk-iş federasyonunun sabık Başkanı Nuri ll Gece yarılarına kadar de- eden toplantılar sonucunda, sen- dikacılar liderlik üzerinde bir anlaş- maya varamayınca, kumculardan bi- ri bir teklifte bulundu: Lider, usulüyle tesbit edilmeliydi. kabul edildi ve derhal bir test ha- zırlandı. Yapılan test bali en puanı alan Prof. Cahit Talas, T.İ. P.'in Genel YE geti- rildi ve durum telgrafla (kendisine bildirildi. Ne var ki Talas, bu telg- rafı almadan Y. T. P. ile anlaşmış- tı. Bu sebeple T. İ. P'in liderlik tekli- fini nazikâne bir dille reddetti. Ar- sal, dendikaciİindan bazıları tarafın- kala, bir sendikacı a ip deruhte edebilirdi, Fikir sait kar- şılanınca seçim yapıldı ve pi Era- kalın, T. İ. P'in Genel Başkanlı- gına "getirildi. Aradan bir süre geç- tikten sonra, teşkilâtlanma (alışma- larına devam edilirken, önemli bir mesele ortaya çıktı ve T. İ. P'in ku- rucularına sıkıntılı günler yaşattı. Mesele şuydu: T. İ. P'in Genel Başkanı olan Av- ni Erakalın, ayni zamanda İstanbul İşçi Sendikaları Birliğinin (o Başkanı bulunuyordu. İstanbul İiçi Sendika- ları Birliği tüzüğünde İşçi Sendika- ları İdare Kurulunda çalışanlar bir siyasi opartide aktif görev alamaz- lar şeklinde bir madde vardı. Eraka- lına karşı olan Sendikacılar, T. 1. İşçi Sendikaları Konfederasyonu binası Beklenen dan tutulmuyor, Nuri Beşer ise baş- langıçta T. İ. P. kurucuları ile birlik olduğunu söylemesine rağmen A. P. kurucuları arasında yer alınca,, sen- dikacılar; parti kurmaya müsaade e- dilen tarihin son günü, " Ü racâat etmek zorunda kaldılar. arada, Türk-İş Başkanlığına miş bulunan Seyri Demirsoyun, T. İ. P. kurucularına, T. İ. P'i destekliye- ceğine dair söz verdiği biliniyordu. Lidersiz kurulan T. 1. P'in progra- mı hazırlanırken, kurucular harıl ha- bir Genel Başkan bulmak gayre- tindeydile. Bu sırada Sendikacılarla İ. P. Niçin şöhretler üzerinde duruluyordu? Pe- 14 tekke P. kurucusu aleyhine bu maddeye da- yanarak çalışmaya başlayınca, sen- dikacılar kafalarını ko- Era- Sendikaları Birliği Baş- kanlığından, ya da T. |. Genel Başkanlığından istifa etmeliydi. Era- kalın, Sendikacı olarak İstanbul İş- çi Sendikaları Birliğinden aldığı maaşla geçindiği için, bu O görevin- den İstifa etmesi halinde, ailevi rumu son derece bozulacaktı. Bu sı- rada Erakalın" T. İ. P.in başında kal- masını isteyen bir grup Sendikacı, İş- çi Sendikaları Birliği tüzüğünün 6 maddesinin (değiştirilmesini (| teklif ettiler. Sendikalar Birliğinin Olağa- nüstü Kongresi toplandı ve bu me- selenin tartışması yapıldı. T. İ. P.'in torpillenmesini İsteyen sendikacılar, bu maddenin tâdilinin şiddetle aley- hinde bulundular. Sonuç, Erakalın ve arkadaşlarını umutsuzluğa T.İ. P., "özel çıkarlar yüzünden yı- kılmak" iİSNİŞDEĞİL, Maddede yapıl- ması istenen değişiklik reddedilince, Erakalın, İşçi Sendikaları Birliği Baş kanlığından istifa etmeyi teklif etti. Bu jest, T. İ. P. kurucuları tarafın- dan uygun görülmedi ve Erakalının, T.İ. P. Başkanlığından istifa etme- si uygun görüldü. Erakakalının istifası üzerine, T. İ. aşsız kalıyor ve par- ti iki Genel Başkan Vekili ile idare edilmeye obaşlanıyordu. Genel Baş- kan Vekilleri avukat Sina Pamukçu ile Maden-İş Sendikası Başkanı Ke- mal Türklerdi. Partiler ise karışınca Erakalın, T. İ. P. Genel gından istifa etmesine rağmen, münasebetlerini devam ettirdi. O Sı- rada 15 Ekim seçimleri yaklaşmış- tı. Y. T. P. İstanbul İl Başkanı Gö- kay Erakalını çağırarak, Y.T. P. İs- tanbul Üstesinden bağımsız olarak a- day olup olmayacağını sordu. Era- kalın, mehil istedi ve T. 1. P. idareci- leriyle görüştü. Türkiye İşçi Partisi idarecileri uzun müzakerelerden son- ra, Erakalının Y. T. P. listesinden bağımsız aday olmasına karar verdi- ler. Eğer Erakakalın milletvekili olur- sa, buT.İ. P. in işine yarayacak- tı. O zaman Erakalın yeniden T. |. P. Genel Başkanlığı görevini oüstü- ne alabilirdi. Erakalın seçimi kaybe- dip, güvenilen dağlara kar yağınca. T.t. P. çiler biraz şaşırdılar ve işi oluruna bıraktılar. Oysa ki parti İs- tanbul, İzmir, Adana, Ankara, Kay- seri gibi kesif işçi topluluklarının bu- lunduğu bölgelerde sendikalar tara- fından taşkilatlandırılmış ve yayıl- maya başlamışt Başkanlı- Tam bu sırada Türk-iş Başkanı Seyfi Demirsoy, İzmirde bir açıkla- ma yaptı ve bu açıklama, T. 1. P. ku- rucularının yeniden Oo canlanmasına sebep oldu. Demirsoy, o Türkiyedeki sendikalarınbünyesinde tophyacak büyük bir işçi partisinin kuruluş ha- zırlıklarını yaptığım bildirince, | ilk tepki, T. İ. P'çilerden geldi. Eğer, is- tenen şey, Türkiyede İşçilere dayanan bir parti kurmaksa, T. İ. P. ne güne duruyordu? Demirso bu partiye e ve sendikalar, , siyasi teşki- lât bakım kazanırdı, kurucular tesbit edilebilirdi. muş, hazır bir parti varken, yenisi ne demek oluyordu T. İ. P'çiler bu itirazlarına bir mii daha kâttı- AKİS, I5OCAK 1962