rüyük sanatkir ilr tarihimizde £ ip gelen VE ap: nakta olan bir r lâzımdır. at Köprülü ; büyük Şairi, | e gitmiştim, ve son görüş: e gibi acı bir st etmişti, yor, gözlerim yorum, Elle Gözlerime um, uyuklu» ve üzüntülü ünde; ünde? aşka hemen A leha ışıkları nüş demek. "mazi, yok karanlıkları üldü, n ben... a bir ilkbe ki bir daha havasını ve “gr GE TEE ; I : havassını bilmediğimiz faniliğini iklimin de parça parça ederek ni- , İşe bir avuç toprak ? olaca e ki biz okolmadayız, Belki biz ai değil, çok almadayız.. Doğru... ii mak, eğer çoğalm iy Abdülhak Hömid, her fâninin hayatında ancak bir kere tecrübe edebileceği akıbeti kim bilir nasıl duydu. Ölüm iz; fakat muhak- birşey varsa ondan bize, onun bü- yük adı yadigâr kaldı, Hasan Âli Yücel .*. Hümid, A doğdu. İlk refis kası Fatmanın ölümü üzerine his ve fikri bir feryat olarak yaratlığı Makber, Onun zem Hâmit bu eserde, sas Balın en yüksek noktasına yükselmiş» tir. Fakat bu, öbür eserlerinin kiyme. tini küçültmez. Eşber de, Tezerde, Vali- ii yan alim de bizde eşleri olmıyan bedinlar M. Turhan Tan . ** Abdülhak Hâmid, Türk milletinin fikir ve sanat tarihinde bir merhaledir. Edebiyafımızın gelişip e a İaşıp sağlamlaşması, ve dü edebiya ları arasına ka grşabilmesi için bu mer» haleyi aşması lâzı Refik Ahmet . “— Onun ölümü, benim içimde, Türk Şiirinin doğduğum gündenberi kaybet. fiklerini, tarih sırasile: Babamı, Recaj- zadeyi, Fikreti, Nazifi, Haşimi, Cenabı, Sezaiyi, Akifi... yeni baştan öldürdü. Çünkü o sağken, hepsinin mihrakı ola» rak ötekilerin ışıklarını da biraz devam eitiriyordu, şahsında birkaç devri de biraz yaşatıyordüu. O ölünce bana öte kiler de onunla beraber, bir daha, bir günde ve bir iânda ölmüşler gibi geldi Akife kadar muasır edebiyatımızı tek. Bağına temsil eden o olduğu için, ölü. müne teceddüt edebiyatımızın bütün matemleri karışıyor. Peyami Safa Me *— Eyvah ne yer, ne yâr kaldıl. Hâmidi ölümün kucağına sanki bir bahar halinde verdik, Bu yıl, onun en shad şılıydı; bu yıl kadar onu Geçi enkli görmemiştim. Daha on gün Milli şairin cenaze alayında Atstürkün çelengi... vel, son gördüğüm akşara, sıhhatinden Eki azar değmesin!, diye el- lerimizi asilari kenarına vurduk; Hâmitle beraber hep gülüştük... İyi e bahse Hamidin cenazesine, Atatürk namına İştirak eden yaverleri di, diye geçen yaz bu yazı da gene Eren nköy civarında esini tavsiye ettik. Büyük Kaniküm mz ön beş yıl Büyük ölü genç subayların ihtiram omüzlari üzerinde. olmasa bile h'ç olmazsa daha beş yıl aramızda görebilmeyi ümit edi. ordu siyer Nihal De 86 » sene Abdül- hak Hâmit için azdır: emi ta vakitsiz ölürler Türkçede her şairi muayyen bir yaşıma kadar sevdim. Her sene a. sevdiğim şair â Abdülhak Hâmit korkunçtu; fakat Lon- insan en #Genrl “ Mi mit Tanzi- mattan bugüne kadar gelen edebiyatın en büyük adamıdır. Bir çok bedii müntehaplarını, ana memba- larını kaybetmiş bir edebiyatın sahte örneklerinden kendisini ta palite, estetik, idrâkle ayırmıştır. Onun içindir ki kendisine “dâhi,, damgası vu m bir oriji- rulmuş, tam tahlili yapılm asına İüzu görülmeden a kabul edilmiştir. Bana kalırsa Hâmid Tanzimat sonrası edebiyatının en büyük adamı olmakla beraber, bütün bir tefekkür sistemi ve dünya görüşile intikal ettiği cemiyetin ana edebiyatını kurmuş bir adam de- ğildir. Fakat, birçok eserlerindeki ide- olojisile, metafizik arayışlarile, sanatkâ- i İâzim geldiğini tesbit gir er Türk sanatkâri Binidi okumak mecburiyetindedir.,, ecip Fazıl ““u Hâmidin değerini doğrudan doğruya anlamak mı istiyoruz. Onu bir ân için Lr tarihimizden çıkaralım da ne ile karşılaşacağımızı görelim ve Mamık Kemal gibi şahsiyetlerin ba. şarmak istedikleri teceddüt, yani kalsaydı, irtica hamleleri karşısında hakkak boğulur; edebiyatımız bu yenis lik taraftarlarının tesirinden kurtulur kurtulmaz, kaside ve gazel devrine dö, nerdi. Dilimiz elsinei selâseden müteşek- kil bir balita olarak , kalır, Sinasi söyliyemezdik. Hamidi debiye di çıkarmak; edebiyat tarihimizi çoklaştırır ve bugünkü seviyemizi alçaltır. Hâmi- din eskiye indirdiği kat'i darbe sayesin» de dilimiz hayata ve hürriyete kavuştu kli sas ii