yüksek kademedeki idarecilerin işti- rakiyle önümüzdeki ayın ortalarında| Pariste yapılapak NATO — Konseyi toplantısını büyük bir — sabırsızlıkla bekliyorlardı. Sovyei Rusya Kırkıncı yıl eçen haftanın sonlarına doğru bütün Rusyada çok önemli bir yıldönümü kutlandı. Bu vesileyle Moskovada sayısız misafir ağırlandı, birbirinden uzun bir sürü konuşma yapıldı, memleketin her köşesinde merasimler tertip edildi. Hattâ bu yıldönümünün — olağanüstü — havası içinde birkaç hafta önce birden bire iş başından uzaklaştırılarak yeni akı- betini beklemek üzere bir tarafa atı- lan Jukof bile unutuldu. Ruslar, iş yerlerinde yapılan üç günlük tatılın yarattığı rahatlık havası içinde so- kaklara dökülmüşler, Yaşasn Ko- münizm", "Zafer bizimdir", "Lehin içimizdedir" gibi dövizlerin 'arasında dolaşıp duruyorlardı. Geçen haftanın sonlarına doğru Sovyet Rusyada kutlanan yıldönümü, kolaylıkla tahmin edilebileceği gibi, Komünist ihtilâlinin kırkıncı yıldö- nümüydü. 1917 Martında ilk ihtilâl- lerini yapan komünistler mutlak i- dareyi aynı yılın Kasım ayında ele geçirmişler ve o günden bu —yana Rusyanın kaderine hâkim olmuşlardı. u kırk yılın bir blânçosu yapıldığı zaman Rusyanın ilim ve endüstri ala- nında bu kadar kısa bir zaman için- de Batı devletleri seviyesine yaklaş- tığı, hattâ zaman zaman onları geçti- ği, görülürdü. Fakat manevi alanda yapılan bir blânço pek o kadar par- lak olmıyacaktı. Bu kırk yıl içinde ağızlar ve kalemler susturulmuş, bü- tün hürriyetler kısılmış, sıkı bir polis rejimi kurulmuş, insanların birbirle- rine olan itimâdı sarsılmış, babanın oğula, amirin, memura güveni kal- mamıştı. mesine yükselenler bütün yetkilerinin ellerinden alındı- ğını görüyorlar, kısa bir zaman son- ra da unutulup gidiyorlardı. Troçki- nin, Berianın akıbetleri hep unutul- mak olmuştu. Gerçi Stalinin ölümün- den sonra Sovyet idarecileri tasfi- ye metodlarını değiştirmişlerdi, artık iş başındaki — uzaklaştırdıklarını — öl- dürmüyorlardı ama — felâketzedelere verilen yeni görevler o kadar önem- sizdi ki bunların bir nevi manevi ö- lüme mahküm edildiklerini söylemek yanlış sayılmasa gerekti. Molotofun, Malenkofun, Kaganoviçin böyle bir ölüme çarptırıldıkları herkesin ma- lümuydu. Şimdi de Zukof akıbetini bekliyordu. O da bir köşeye atılacak ve unutulup gidecekti. FHransa Bir adam bulundu ransız Devlet Başkanı Rene Coty, Sosyalist lider Mollet'nin Fransız kabinesini kurmak için yaptığı ikin- ci denemenin de başarısızlıkla sona erdiğini haber aldığı zaman, şöyle haykırmıştı: "Bana yeni bir adam âzım" Geçen haftama içinde Fransadan gelen haberler, Coty'nin, aradığı a- damı nihayet - bulduğunu gösteriyor- du. Bu adam, —Bourges-Maunoury AKİS, 16 KASIM 1957 "Manchester Çuardian" dan — ARKADAŞLIK VE BİRLİK HAVASI İÇİNDE GEÇECEK NİCE YILLARIN ŞEREFİNE!.. DÜNYADA OLUP BİTENLER Ömrü uzun olsun kabinesinde Maliye Bakanlığı koltu- ğunu işgal eden Felix Gaillard'dı. Ga- illard Mollet'in ikinci — denemesinin başarısızlıkla sona erdiği günün gece- sinde, saat ikide yatagından kaldırıl- mış ve Devlet Başkanının yanına gö- türülmüştü. Rene Coty, Gaillard'ı çağırırken, kendine göre bir takını hesaplar yapıyordu. —Fransız Devlet Başkanına göre, illard, bundan önce altı kabinede vazife almış olma- sına rağmen, yıpranmamış bir şahsi- yettı ve üstelik, genç bir adamdı. İs- mi şimdiye kadar hiçbir siyasi boz- guna karışmamıştı. Diğer yandan, geçen kabinede — Maliye — Bakanlığı yaptığı için Fransanın içinde bulun- duğu güç malı durumu en iyi o bıle— bilir ve gerekli tedbirleri en iyi o labilirdi: Nihayet, Gaillard Radıkal Sosyalistti ve bu sıfatı gereğince de Meclisteki partilerin lunuyordu. Bu bakımdan, sağdan mutedil sola kadar uzanan bütün partilerin güvenini alabilirdi. Gaillard'ı kabıneyı kurmağa da- vet etmesinden vuku bulan gelişmeler, Fransız Devlet Başkanı- nın düşüncelerini haklı çıkarmıştı. Gaillard'ın Başbakanlığa getirilece- ğini duyan bütün mutedil siyaset adamları, bu kadar uzun süren bir buhranı sona erdirmek için onu mem- nuniyetle destekliyeceklerini bildiri- yorlardı. Nitekim, isimleri ileri sürülen diğer başbakan adaylarına yardımlarını esirgeyen bütün parti- ler-Poujade'cılar ve komünistler ha- riç- genç Başbakan adayı Gaillard'a, tam 38 yaşına bastığı gün, itimat be— yan ediyorlardı. 19