15 Eylül 1929 Tarihli Hayat Dergisi Sayfa 10
ğimul ' ire Şükrü Beğimul Cep- haneler orada. Emir verezek- (o Veli Ağa bu sesi hayret ve babava selâm götürevim mi? HAYAT, İ0. düşman kavisinin iki cenahları- na karşı muka'il taarruza g'ç- siniz kaçırsınlar. Ben ide burada bulanı birer birer temiz- lerim! Giritli Cafer, Tek ateşli martinle tam ınevcutlu Oo düşman bölü ünü zımbalaya z mbalaya d ıraklattı. Bu keskin v. isabeli ateşi: nereden gel- diği i anla yıncaya kadar vakıt geçti ve müfrezelerimiz se- lâmetle ric'at ederek arkada yeni bir mevki aldılar. Giritli Cafer, İncir a'asında keşfolun- du. Düşman bölüğü hemen bir kavs va- ziye'ine geçerek İn- cir ağacı'ı sardılar ve ağaca doğu şid- detli, sık bir atış başladı. Girilli Cafer için ağaç'an ini) geri çekilecek imkân he nüz vardı, fakat hiç kımıldamadı, bite- viye küfür ediyor, alay ediyor, ateşi kesmivordu, Bir aralık arkaya haykırdı: Âşık Sazı ile Korkarım, eşsiz sanıp Seni etler almasın! Köye akşamlar indi, Kırda renkler s'l ndi, e kalan kalas n © Yuvudu ses: dindi, Baktım sisli dağlara, 8 Yil-eğ'm yara yara: Senden haber get rsin, Av işık vurdu Kova. Kıyuar ova ova... Rüvu gibi kayboldun, © Görmedim doyu doya. Doldu, taştı kederim, Ses'ni ver rüzgâra. G8 Ser.siz ne derbederim.. Bir gün dönüp gelmezsen Öldürdü hasret yasın, Verem our, g derım! Hasgi dağ ardındasın? Niha.et bir dakika geldi ki yaprakları d hşetle işitmişti. Müfreze ku- oOcüm mandanı (o vaziye'i islâh eder Şükife Nihal Düşman t ti. Giritli cafer hâlâ; — Bire kepaze- İsr, siz benden korkmaz mır diye hayk ra batıra ateş ediyordu, duıdur- uyordu. Evet, düşman sür- öülerini (oldukları yere m hladı. Cafer artık alay ediyordu, her ku rşunda; — Hadi birel Hü- diye bağırıyordu. ekrar, olduğu yerde Kin Canıma kıyar gibi dağdağ ardına kaçtın, Hançerle oyar gibi kalbimi göz göz açtın, Ardında göz yaşlarım seloldu, sebil oldu. Bugün senin uğruna kaç çocuğu unuttum, Kaç açın acısını benliğimde uyuttum, Binbir emel içimde perişan, sefil oldu... G On saat sana yanmak on işimi kületti! Ne ettise bana hep bu arsız gönül etti! Senden öç almağa ben nasıl kanar, doyarım? ğ Birgün elbet dönersin, dağlar aşılmaz değil, Sana gönül çekmekteu elbet şaşılmaz değil, O gün beni köreden gözlerini oyarım!.. İffet Halim daha şiddetli bir ateşe Oo başladı. Müfre elerimiz ağa- cın yakınına geldiler. Mahmut (oEsat Bey — Caferl in artık! Diye kollarını ağaca doğru kaldı rdığı zaman, yap rakları (o mitiralyoz taradı ove Giritli afer gökten inen bir şecaat kül | ç:si (o halinde ku. andanının kollarına cansız düştü... — Fire Veli Ağa! Ölürsem etmez Caferi kurtarmak için Aka Gündüz Mahmut Esat Beyin “Devletler ne zaman Gelecek sayılarda Me ila.
