1 Eylül 1929 Tarihli Hayat Dergisi Sayfa 1

Miri; tsi fiz MM eya m... Jİ AVA Hayata, daima hayata.. dünyaya daha çok hayat katalım!... Nietzsche Cilt VI. 1 Eylül 1929, Sayı : 138 Musahaba Kendi kendine inanmayanlar Aramizda sık sık tesadüf edilen bir tip vardır. Bunlar kendileri ederler, iştirak eylediği kendi yaptıklariyle alay işleri kendileri de beğenmezler, kendileriyle (o beraber olanlar da nefisleri gibi bunların istihza mevzuudur. Ne yapıyorsunuz? diye sorduğunuz zaman “ne yapalım birader, gösterişle meş- gulüz , derler. Bunlara göre hayat mütemadiyen aldatmak- söyle gibiler tan, aldatır olduğunu mekten ibarettir. &u garip bır hava yabarlar: Ön: ların zehirledikleri yerlerde va- zife duygusu yoktur. Dayanıla- cak, üzerinde durulacak mü dafaa olunacak fikir mevcut değildir. Hiç bir şeye hatta kendilerine de inanmazlar. Et- rafa bakan dikkatli bir göz ara- mızda bu nevi insanların ço galdığını görür. Cürüm. işleyenlerden nefret ederiz, çünkü her cürüm içtimai tesanüde karşı gelmektir. Hal- buki bu söylediğim insanlar “hayat,, ın hiç bir ahlâki kiyme- tini kabul etmezler. Onlarca vazife diye inanılacak ve tekip edilecek bir yol düşünülemez. Nefisleri gibi cemiyet te aldan- ma ile gıdalanır. Buvlara göre son zamanlarda çok söylenen bir tabirle bütün işler bir “ka- takulli,, den ibarettir. Bunların pazarında vazife ve milli cemi- yete bağlanma duygusu mevcut değildir. Bu tiplerin çoğalması cürümlerin artmasından fazla cemiyeti hırpalar, onun için bu tip insanların çoğalmasından daha çok korkmalıyız. Bu gibilerle mücadele için ne yapmalı? birinci derecede yapılacak şey bu insanların takbihle, hattanelfretle karşılan- masıdır. Nefsini alay mevzuu yapanlar bu kadar, küçülm: ğe razı olanlar, yaptığı işe ve va- zileye inanmayanlar hayatın manevi ve ahlaki kıymetine ehemmiyet vermiyenlerdir. İn- sanlığa hiç bir yararlığı dokun- mayacak olan bu kimseerin cemiyeti bozmamalarına çalış- mak herkes için bir vazifedir. Bu günün Maarıf adamları- na düşen mühim işte gençleri böyle bir hale düşmekten ko- rumak olmalıdır. Gençlere anlatmalıyız ki ha- yata esaslı kıymeti veren en mühim âmil vazifeye bağlan- maktır. Kendine bir yol açmağı, o yolda zevkle, imanla çalışmağı bilmeyen insanlar, yorgunluğu- nu yaptığı işin iyiliğile unutma yanlar hakiki saadet nedır, bile- mezler. Gençlere böyle bir ah- laki yaşayış artık kendi kendine inanmayan, zevkini veriniz, yaptığıyle alay eden insanlar göremezsiniy. Mehmet Emin