2 Nisan 1962 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 32

TİYATRO ve Kültür hareketinin, mümkün olan maddi ve manevi bütün yardımlar yapılarak, destekleneceğini heyecanla ifade etti. Nihayet Devlet radyosunun, Ankara ve İstanbul basınının, bu açı- lışı bütün yurda duyuracak mensup- ları Eskişehire gelmeği ihmal etme- mişlerdi. Sununla beraber Eskişehir Tiyatrosunun açılış gecesi gözler, bu açılışa ilk çağırılacaklardan biri ol- ması gereken bir insanı ön sıralarda aradı ve bulamadı : O gece oynanan "Kocaoğlan" piyesinin yazarı Orhan Asena! Sahnedeki Oyun Eskişehir Oda Tiyatrosunun açılış oyunu olarak seçilen "Kocaoğlan", 130 kişilik bu sevimli tiyatronun sah- nesinde. Nevzat Özverenin siyah per- deler arasında küçük panolarla değer- lendirdiği sade bir dekor içinde, Gür- büz Boranın, bazı küçük kısaltmalar- la ve aynı sadelikle düzenlediği, der- litoplu bir mizansenle oynandı, Başrolde Şeref Gürsoyun, Anka- ra ve Adanadan sonra şimdi de Eski- şehirde tanıttığı Kocaoğlan, eski ür- kekliğini, tutukluğunu gidermiş, "dil- lenmiş", "şuurlu" bir canlılık kazan- mış, tıp diliyle, âdeta "gelişmiş"ti. Bu "gelişme"nin "Kocaoğlan"ı yazarın çizmek istediği "genie idiotigue"den uzaklaştırdığı söylenilirse de, seyirci topluluklarına daha kolay anlaşılır bir tip olarak yaklaştırdığı da bir gerçek- Oyunun — bellibaşlı ( kişilerinden Belmayı oynıyan Mürüvvet Özdoğan, bu rol için. "biçilmiş bir kaftan'"dı. Adana Belediye Tiyatrosunda yetiş- miş olan bu kaabiliyetli ve genç sa- natçı, gezginci kumpanyalarla gittiği her yerde kasaba delikanlılarından, serserilerinden Belediye Başkanına kadar bütün erkeklerin başını dön- düren "Nü Kızı"nı "dişiliği" kadar "insanlığı", duygulu ve acılı tarafları, iç dramıyla da canlandırmasını başar- mışdı. Öbür rollerden Remzi Torosluda Gürbüz Bora, bu içine kapalı, ten ar- zularından hâlâ kurtulamamış yaşlı Belediye Başkanını sade ve ifadeli bir kompozisyonla, aşırılıklara düşmeden, inandırıcı bir tip halinde çizdi. Kemal Yalçında Aziz Asutay, babası Abdi Yalçında Yaşar Özdoğan, Çığırtkanda Nurtekin Odabaşı, Nesrinde Ümit Çi- nemre, Vedat Şahinde Erol Şaykol, Semahat Şahinde Saime Toprak, Ga- zozcuda İliteriş Türkteki, İki Serseri- de -köprü altı sahnesinde tehlikeli bir realizme kayan- Muhtar Özkaptan ile Öncü Boğatır, canlı ve ifadeli oyunla- rıyla, bütün halinde kazanılan başarı- da önemli unsurlar oldular. Eskişehirli osanatçıların dikkati çeken bellibaşlı meziyetleri ve benzeri topluluklardan üstünlükleri "theat- ral" olmaktan kaçınmasını bilmeleri, sade, rahat ve tabii bir oyun tarzı güt- meleri, bilhassa temiz bir diksiyona sahibolmalarıdır. İlk temsillerini gö- renlere ilerisi için umut veren de bu olmuştur. AKİS, 2 NİSAN 1962