1 Kasım 1936 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 32
)MANI J. EEE ) n onlara iham edi- baban ya ayamam.. Halbuki adar çok »k ve es- çin sustu. kıpırdadı: n debu #im için, ının yerli :anbuldan il ikindi zlerinde.. tebes- ve fazla e eniz elri- değil. «Bir elki... — Olabilir.. Gençliktir.. Ulvi mırıldanıyordu.. Olabilir.. Genç- , Halbuki o Mübecceli ne için bırak- .. Ö yağmurlu bir akşam karanlığın- da çit kenarında onları Macitle görmesi, k sevdiği Mübecceli terkine sebep olmamış mı idi? Halbuki Ulvi şimdi herşeyi hoş görüyordu. Ne kadar müte- vekkil, hazım bir adam olmuştu Ulvi.. — Doktorcuğum.. dedi. O akrabam olacak hanım, benim kendisinden, maalesef ikrah ettiğim kızkardeşimin kızıdır. İçini çekti. Çınarın çıplak an üzerine gibi ği siyah m bulutlara, gözlerini diker — San a mühim bir a sırrımı tevdi m ediyorum.. de Ferleri sönmüş.. yaşlı gözlerini Ulviye çevirdi. Ve Ülvinin, alaca karanlıkta du- rulmuş bir avuç deniz suyunu andırır yeşil gözlerinde, maziden kalmış bir ma- sumiyet.. ve temizlik görmüş olacak ki, sözüne ii ti: , dedi. İşte şu dünya denilen geçide m ve gidiyorum. Hayatta her şeyin üzerinde fazilet, ğruluk ve insa- niyet o mefhumlarına (Oo kiymet verdim. Bu muhterem mefhumları benimsemiyen kimselerden nelretle kaçtım. rmaklarını pos slm götürdü. Aşağı yukarı onları burup —Seni, oğlum! elimle y kii * — Sana mühim bir e sırrımı tevdi edi- yor un, bütün mazisini, i hatıralarını sak- bir not defteri Bunu yarın sana Ekim » Oku... mutat karyolanın ayak ucunda duran hasır iskemle üzerine fırlattı. Yatağına uzandı. inde, Beybabanın yeğeni «Lemansın el yazısile yazılmış siyah meşin kaplı hatıra defteri vardı. ee sararmıştı. Hatıralarını bu ç kız birer birer bu deftere e kaydetmiş. Biz de, Ulvi ile beraber, bu defterin bazı mühim sayfalarını çevirelim : «Kendimi bildiğim zaman, ufak yi beri kolları arasına babacığım diye lde gım, kırk yaşlarında.. mavi gözlü, sari saçlı, sarı bıyıklı genç adamın; öz babam olmadığını annem bana söylemişti. — Arkası var — ,, buraya an unutulm bilenlerin onu önutması için sürülmüş bir kadındır. Burada ıslahı hal edilmesine çalışılacaktır. Eğer sen: «bu insani vazifeyi deruhte ediyorum.!» der; onu almak ister- sen, © zaman benim de diyecek sözüm kalmaz evlât.. İkşlarde Köşebaşı fenerle- yer yer mavilediği dar yollardan yiye Beybaba bir sokak başında ayrılırken . bütün mazisini.. ralarını kimi bir not Bunu yarın sana veririm.. Ca onu anla.. tanıl We düşün.. ondan sonr Ulvi; Beybabadan yelikem sonra kötü hatı- efteri var.. ii düşnüyordu : daireye.. daire bir meyhane ei gidip yaşamsllağ nelik Hayat bu idi? Dairede defterdar ile.. baka ile söhbet.. kahvede dedikodu. handa bekör- larla lâf atmak.. ve içmek... Bütün ben liğini, çoktan kaybettiğini hissediyordu; fakat birtürlü buna mani olamamıştı. Artık hayatının sonuna kadar, senelerini, kendisi- Ancak belki evlenirse hayatına başka bir in karışabilirdi. wi Ulvi, ertesi akşam Beybabadan defteri alıp erkenden hana geldi. Elbisesini, ber- / ayr | BELGEVŞEKLİĞİNİ GİDERİR. | Tafsilât: Galata Posta Kutusu 1255 |
