1 Temmuz 1936 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 9

hibini yanıs »verek Unun karak, i yedi ii her ındaki indim, bağla ıştır!» bağır” yeleli, i göz“ dı. güler çarak, ük pembe in çıkardı, kuyruğunu pervane gibi döndürüyordu. İçeri ekmek almak için Kk Dadım kaşlarını çattı ; O ko doyurmağa kalkarsan işimiz iştir. köpeğin karnını, ekmekle Boynumu bükerek sordum : — Karnı aç! Kapımıza gelmiş, onu kovamam ki. ahipleri kovmuş... kar dos yurmak senin vazifen sanki... — Sahipleri koy Sen,g uşmu dadı ? - mi karnını doyur duğunu annene anlatırken duydum. Yemekten sonra aşağı evsahi 2) erine p inmiştim. Onlar da anlattılar. rinin köpeği imiş, ismi |Gobül|) m artık ihtiyarladığı, sürüyü iyi e madığı için, sürüden kovmuşlar... Mutafaktan bir somun ekmek kapas rak dışarı fırladım. Merdivenleri ken ekmeği kırmıştım : — Gebüll. Hayvan irkilere dikti. lir gibiydi. Di ikale yüzü Yanı a indiğim vakit ayağa kalktı, Aslan pençesi ellerini omuzlarıma attı, Heman benim boyuma yakın bir boyu vardı. Gözleri o kadar minnet ve sevinç doluydu ki, onunla k Könuş. — Gobü benim arkada ordum dedim. Bundan sonra olacaksın | Hırıldıyordu. 5 ninle Miki gidece m, uzun yürüyüşler Haydi şimdi, ekmeğini ye. Be sonra, seni kim artık ihtiyarladın, iş görmü, örmiyecek... lerimi anlamış gibi, gözlen rime bakıyordu. — Haydi Gobüll ekmeğini ye. Zİlerini dme çekerek, ML larının üzerine oturdu. Ekmeğini e Bu, güzel ve cins bir giydi. Benim ona verdiğim ehemmiyet, gösterdiğim sevgi, belki sürüsünden kovul manın acısını unutturacaktı. bül dost olmuştuk... Dİ