olan vasat! yevmi Derin yasıtisidir. | —— 1927 de 18933 te Hayat pahalılığındaki tereffii nisheti Ö 1580 ©» 1249 İşçi Kissesine düşen bilâvasıta rüsum- daki terecffü nisbeti a 3572 o 4067 Mecmuu ©» 1630 C4 1825 Ve iş ücretleri ise keza (1914) de nazaran: 1927 de ©6 1050 1933 te e 884 artmış bulunduğu için nominal iş ücretinin artış temposu ile reel iş ücreti hattı arasındaki acıklık oldukça mühimdir demek olur. Şu halde esasen daha (1914) senesinde de reel yevmiyenin al- tında olan nominal yevmiye, 1927 ve 1933 te da bu hattın sevi yesine henüz çıkamamış (1) dı: 1019 da “Nominal yevmiye Reel yevmiye 1027 de Nominal yevmiye Resl yavmiye Nomiml Reel yevmiye 1988 de Bu nisbetler, Türkiyede sa'y kiymeti hattının, bilhassa iş kanı- nunun, iş emniyetine, istikrara, içtimai muavenate, iş saatine ve iş ücretine müteallik maddelerile yükselülmek istenildiği zaman hangi mebdelerden hareket edilmesi icap ettiği khakkımda bir fi- kir verse gerektir. Çünkü bir memlekette pahalı hayat ve ucuz yeymiyenin ilk men- fi tesirleri «İş verimliği» nin derecesi üstünde görülür (2). Memleketimizde ise iş verimliliği derecesinin, bize nazaran da- ha evvelden sanayileşmiş, binacnaleyh daha müterakki memle- (1) Bu vaziyetin ner memlekeste böyle olduğumu da ayrıca Küydetmek tâzmadır. Hultü şimdi cinanda meçmuu otuz beş milyonu aşan işsiz vardır k! bunların cüz'i birz klsmı ancak devlet yardımile ve mütebakis! hatta, aç yaşarlar. Bu noxtadan bakıldığı zaman Türkiye mülemaudiyen yenl iş sa- haları açan yegânc memlekettir. Zaten anomuiral yevmiyo, Ameorlkanm müsltesna yılları (1920 - 1927) hesap olumnazsa hemen bic bir zaman ve hiç bir yerde retl yövmiye zeriyesine çıkmamıştır. (2) İş verimliliği, işçinin bir iş sazti zerfındaki İş muhassalasıdır. uN