18 Mayıs 1957 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 27

Opera La Sonnambula Mevıımın bitmesine iki hafta ka- dar bir zaman Raklığı bugünier- de Devlet Operası nihayet bu yınn ikinci yeni operasını da temsile başla- mış bulunuyor. Bellini'nin vaş karanlığa gömülen, &y an- nan operalardandır ve bu da tedir. Operada anlatılan hikâye, ill: bakışta alâka çekici gibi görünmek- teyse de libretto yazarı Felice Romna- ninin bu hikâyeyi işleyişi fazla basit, hatta yer yer güldürücü saçmalıklar- la doludur. Vak'a, bir İsviçre köyün- de geçiyor. Uykuda gezme hastalığı- & müptelâ bir kız -Devlet Operasılı- câ uygun görülen ismiyle “Annina” - Elvino adlı bir gençle evlenecek. Fa- e kat bir gece uykuda gezerken Kont Rodolfo'nun odasın girince ve Elvi- ()nun mfıyetme amb bır komedi de- Kil, yarı ciddi bir operadır. Vmcenzo B(-llını birçok İtalyan opera bestehâ- , tam bir sahne ıdmkqı/lığıy'a yazmış, oper “müzikti * olduğunu hcsaba kahnamış;.ı. Maamafıh böylece, çağının gerekle- rine uymuştur. Gene de musikisi, tek- nık zaaflarına rafinen, aynı çağın iki Ünlü bestekârıyla -Donizetti v2 Rossini'yle kıyasiandığında, hiç ol- mazsa onlarınki gıbı kuru bir gürül- tü, adi bir cilâ değiklir. Bellini'nın ince, hassas bir bestekâr olduğu, he le melodi yaratma gücünln büyükli- BÜ şüphe götürmez. Bu bestekâAr, “bel canto” -güzel teganni- çağının timsalidir ve operalarının da bir mâ- na ifaale etmesi için herşeyden önce üstün şarkıcılara ihtiyaç vardır. bakımdan Devlet Operasının TU RKİSH OFERA AB()U'F *VKN G("IĞH Nevit Kodulli, G w ©aa ;Im ıız Tn , “ s qrm&ıt” m;ng ıhwgı.. tektae” fır ıl'ıı İN bi A t :gmproıotı » Balner Kut Kxııış, gekiiree GTRRÜ Va _x Vumada Amahar ıııı-ııı—ıı BAA campn ÖaNe yaak —x perlyrm ı,ı & mııı »w Ü an v k Korinm t .ı .v——ı-q )-—Aoıı Tyür Özeilün gu; P Gt vvit ıın were ten Ka BAA e t: BdW A Ğ ..—' B ağıNır x Bit pti “dan B " gti Pasar nushasının - 5 Mayıs Göğgk” operas osunun Neşri ntnkamıı en büyük gazetesi New York Tı'mısm milyonlarca salan 19.)7 - Musiki sa iyat Müdürlüğüne başvurm ern 'e operaya ait birkaç fotograf w!cnuqtır Fakat “bu operanın fotog- rıı/larının çekilmediği” cevabınt almıştı inda Nevit Kuslallı- Suna Korad Tatlı sürpriz “La Sonnambula”yı oynamağa kalk- ması bütlyük bir cesaret işi sayılam- lirdi. XIX. Agrın ilk yarısının bugün sıl edıldığı akşam-btitün kadronun çı- kardığı Üstün icra ancak “bel cantw” kelimelerinin mânasıyla anlatahilecek bir İ e olmasıyla, tatlı bir siülr- priz teşkil ediyordu. Başrolde Su Kornd Ütün mevsim unca ça'iş- mal gerek çokluğu, gerek kalı- tcsıyle "Devıet Operası don10- sı” sıfatına hak kaza nmış Sopra't)- meslek hayatının buglne kadar ki safhasının belki zırvovını temsil edeı bir seviyedeydi; parl ak. zengin sesiy- le partisinin lexat hntlarınu mâna veriyor, îlhlvınelerım virttlozluk sırı- rına dayanan bir ustalıkla icra edi- yo ino'da Nevzat Çıdamlı, temsil ilcrledıkçe bilhassa renk Ka3- zanan açı dınlık — sesli vir tenordu ve ima —müzikal, daima sağlam bir ivracıvdı Tasa'da Se- pera sahnesindeki mevcudiyetini ha4- h gösterebiliyordu; titrek ve na- hif şesinin, sallanan Tritmlerinin yü- yini, bilhassa ilerisi için Ünut ve- almıştı. 'Teresa rolün- Kont Girginsoç, Bellini melodilerini olabilecekleri ka- dar güzejleştiriyordu. İkinci perde sonundaki kuartet ve koro, dınleyici- AKİS, 18 MAYIS 1957