11 Ağustos 1956 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 16

DÜNYADA OLUP BİTENLER. Çelik işçilerinin temsilcisi MecDonald omuzlar üzerinde Üç yıl sulh ve sükün olanakla beraber, sık sık grev konu- su olduğu için, sermayedarlar tara- fından cazip bir saha olarak görül- memektedir. İşte bu yüzden, işveren- ler yeni gelişme plânlarını tatbik evkiine koymadan önce, işçilerin- den beş yıllık bir müddet 1çınde gre- ve başvurmayacaklarına dair temi- nat istemişlerdi, İşverenler, işçilerden alacakları bu teminata karşılık, şim- diden tesbit edilecek devreler sonun- da ücretleri arttıracaklarına ve işçi- lerine bazı avantajlar tanıyacakla- rına dair söz vermeyi kabul ediyor- lardı. İşçiler, prensip itibariyle, işveren- lerin bu teklifine muarız değillerdi. Ancak kendilerinden istenen beş yıl- lık teminatı fazla buluyorlar ve bu müddetin iki yıl olarak tesbit edil- mesini istiyorlardı.. Ücretlerine saat başına 60 sent kadar bir zam yapıl- dığı veya kendilerine buna eşit avan- taJlar tanındığı Ve bu zam — veya i avantajların 1957 de artırılması ka- mili edildiği takdirde, iki yıllık bir süre içinde grev hareketine başvur- mayacaklardı. Prensip itibariyle iş- verenlerin tekliflerine aykırı olma- dıklarını söylemelerine rağmen, gö- rüldüğü gibi, işçilerin mukabil tek- lifleri, gerçekte, işverenlerin teklif- lerinden çok farklıydı. İşte bir ay sü- ren ve çelik endüstrisi işçi- sini işbaşından uzaklaştırarak — 125 milyon dolarlık bir kayıba sebeb o- 16 lan grevin baş_lamasına yol açan an- laşmazlık, işçilerle işverenlerin tek- lifleri arasındaki bu başkalıklardan doğmuştur. Cğayretler şçilerle işverenler arasında ve ge- ecekteki menfaatler üzerinde pat- lak veren anlaşmazlıgı giderebilmek için tam bir ay, uzun ve — yorucu gayretler sârfetmek gerekmiştir. Baş langıçta, Birleşik Amerika Hüküme- tı duruma seyirci kalm yolunu seçmiş ve işçilerle ışverenlerın ken- diliklerinden bir anlaşmaya varma- larını beklemişti. Hukumet böyle bir tutuma sevkeden sebeplerin ba- şında, hiç şüphesiz, politik sebepler geliyordu. Bilindiği gıbı Birleşik A- merika Başkanlık seçimleri kam panyasının hemen eşiğindedir ve 1k1 parti de, halk efkârının her dilimi- ni kendi saflarına, çekmek için, bü- yük tavizler vermeye hazırdır. Ei- senhower hükümeti, — işverenleri iş- çilerle anlaşmaya zorladıgı takdirde Cumhurıyetçı Partinin en büyük des- teği' olan büyük endüstricileri kay- betmekten, işçileri 1şverenlerle an- laşmaya zorladığı ta e de esa- sen Demokratlara meyıllı olan 9 mil- yon oyu büsbütün karşı tarafın ku- cağına atmaktan korkuyordu. Ancak çelik işçileri grevinin daima uzun sürerek -1946 grevi 28 gün, 1949 gre- vi 37 gün, 1952 grevi de 55 gün sür- müştü- Amerikan ekonomisinde gi- derilmesi güç boşluklar yarattığını unutmayan Amerikan Hükümeti, bu seferki grev de uzamaya baglayın— ca, duruma daha fazla seyirci kala- mayacagını anlamışt Grevin üçüncü haftasında Eisen- hower Hükümeti, işçiler ve işveren- ler arasında hâlâ bir anlaşmaya ya- rılamadığını görünce, bu konuda bır toplantı yapmak zorunu duymuştur. Başlangıçta Hükümetin greve kargı tamamen kayıtsız olduğunu soyleyen Hazine Sekreteri George M. Hum hrey, toplantıdan sonra, Başkanın A- merikan ekonomisinde tehlikeli a- kisler yaratabilecek bu — durumdan son derece müteessir olduğunu be- lirtmekten çekinmemişti. Gene aynı şahıs, bu beyanatından birkaç gün sonra, Başkanın grev devam ettiği takdirde işçileri işbaşına — getirmek için elinde bulunan yetkileri -bu yet- kiler kendisine "Taft - Hartley" ka- nunları gereğince verılmıştır— kullan- mak kararında olduğunu açıklamış- tir. Hükümetin bu tutumunun gerek işçiler, gerek — işverenler — üzerinde kamçılayıcı bir etki yaptığına şüphe İşverenlerin temsilcisi John A. Stephens -bu zat United States Steel Corporation'ın başkan yardım- cısıdır— 1le işçilerin temsilcisi David Jz nald —arasında — görüşme- ler yılan hıkayesı gibi uzayıp gider- ken. Hükümetin tutum değiştirme- siyle birden nihai safhasına gırmı ve geçen ayın sonlarında, işverenler üç yıllık bir barış maya yanaşmışlardır. — yap- Çelikçilerin barışı Bu grevin son İl yıl içinde çıkan işçi ve işveren — anlaşmazlıkları yuzunden 5. mılyon ton gibi çok a ğır bir kayıba ugrayan çelik endüst- risinin gördüğü en son grev olması temennisiyle ımzalanan anlaşm her iki tarafın da karşılıklı tavızler— de bulunmasıyla varılabilmiştir. Bir yıldır. Bundan başka işçi ücretleri- ne saat — başına 10,5 sentlik bir zam yapılması ve gelecek her iki yıl- da bunun 9,1 sent arttırılması karar- laştırılmıştır. İşçilere tanınacak a- vantajların para olarak — ifadesi ise saat başına 20 senti — bulmaktadır. Halbuki işçiler, başlangıçta, ücret- lerine yapılacak zam ile kendilerine tanınacak avantajların 60 senti bul- masını, işverenler ise 23 senti geç- memesini istiyorlardı. Karşılıklı tavizlerle — giderilebilen bu grevin sonunda işçiler ve işveren- ler tatmin edilmiş . olmakla beraber, grev sırasında tarafların yanısıra A- merikan ekonomisi de geniş kayıp- lara uğramıştır. Bu bakımdan, çelik- çilerin son barışının devamlı olması sadece kendileri tarafından değil, bu— tün Amerikan endüstri işveren — ve işçileri tarafından da temenni edil- mektedir AKİS, 11 AĞUSTOS 1956