15 Nisan 1938 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 4

Ma mean Onu Kurtarmak İtin © P gün önce olgunluk sinavini da vererek liseden çıkmış, tahsil yapmak için bir iş bulmuştu. Yıllardanberi sevinç ve üzünlerini, dört duvarı arasında ge- çirdiği odasında eşyalarını hazırlıyordu. Kapı aralanarak yaşlı bir kadın başı uzandı : — Ne oluyor Ayhan, eşyamı top- luyorsun? Genç kız kapakları açık valizlere, elbise dolabına, üstünde eşarpları, jile- leri serili duran beyaz yatağına baka. rak yavaşça : — Evet, dedi. Yaşlı kadın yatağın bir ucuna ilişe- — Niçin kızım? ne var, ne oluyor? Bizi ele nereye gidebilirsin? diye âdeta inler gibi sordu. A ince bir baş hareketiyle saçlarını arkaya atarak annesinin ya- nina sokuldu. Alçak bir iskemle çeke- rek onun dizlerinin dibine oturdu. Ek leri, yaşlı kadının elleri üstünde idi. çli bir sesle konuşmağa başladı : — Gidişime belki biraz üzülecek, belki de bana nankör diyeceksiniz. Fa- kat ben, yıllarca hep bu günü düşüne- rek, bekliyerek çalıştım. İk herşeyi biliyorsun, Ay- çok küçük yaşımdan- ri — Bize belli etmemiştin? — Sizin gibi hareket etmiş olmak için... eninle zaten bir gün çok açık konuşmak icabedeceğini, sana, yıllarca büyük bir dikkatle gizlediğimiz işin hesabını vereceğimi biliyordum kızım. — Şu halde anlaşma saatimiz çaldı demektir. Yazan : MÜKERREM KÂMİL SU © - Artık e anne demek istemi- yorsun değil m Genç kız si buğulunan gözle- rini üyey annesinin yüzüne kaldırdı ve içini çekti... Ss , incitmemeğe ça” lıştığımı sanıyorum. Çünkü seni çok sevdim. Evlât sevgisine ölünceye ka. dar hasret çekmeğe mahküm gönlü- mün biricik tesellisi sendin... Size bunun için çok teşekkür'edi- yorum. Ne kadar iyi hareket ettiğinizi, ne kadar yumuşak bir kadın olduğu- nuzu biliyorum. Fakat, sizde teslim edersiniz: ki, dünyada hiçbir kuvvet anne sevgisini, içli bir yürekten söküp atamaz. Eğer annem olduğunuza inan: saydım bu, belki de böyle olmıyacaktı. Fakat ben daima varlığınızın arkasında hayal meyal hatırladığım bir ince ka: dına, solgun yüzlü, mahzun bakışlı, talihsiz bir anneye hasret çektim. Ah bilmezsiniz, onu ne kadar sevi- yorum, beni mesut etmek için eliniz. den geleni yaptınız. Sizide sevdim. Fa- kat nasıl söyliyeyim. İyi bir dost, tatlı bir kadın diye... Ve acı olmakla bera- ber şunu da söylemeliyim ki, kalbimden annemin yerini almak için sarfettiğiniz emek, beni her zaman çileden çıkardı. Hakikatı söyleseydiniz bu böyle olmı- yacak, beni, duyuş ve düşünüşlerini varlığının çetin duvarları içinde saklı- yan bir karakterde görmiyecektiniz. Böyle daha iyi olacağına inan- SİNE Ayhan örüyorsunuz ki hesaplar, bazan çıkabilirmiş! sizi ne yi rum. Yalnız, ne yol tutacağımı anlat malıyım size... Kendime iyice bir iş buldum. Tatilin devamınca zaman patron öğleye kadar işe gitme- meme ani, yüksek tahsil yaparken olsun size yük olmı- yacağı — Bu nasıl söz Ayhan? Sana, yük olduğunu ima edecek en küçük bir hareket gördün mü? “Görmedim. 'Lâkin bunu daima düşündüm. Duyan bir yürek, düşünen! bir kafa ile yaratılış, bazan çok hazin sonuçlar veriyor. Keşke bütün bu acı- ları hissetmiyen bir yüreğim olsaydı... Senin tasasız, xa bir kız olman için ne kadar uğraştı İçinde gizli bi ağrıyı, dışa vur- bila korkarak çekinn bir ins bundan daha başka surette yekiyemzzdi değil mi? rden, kimden ve ne zaman öğrenmiştin annen olmadığımı? Genç kız, yılların arkasında kalan bir hazin rüyaya ayri gibi gözlerini rp biraz düşü yaz sabahı idi. ge deniz ir ötürdü beni. Kumlarda çakıl- taşları ile oynuyor, denize böcek |, bukları atarak eğleniyordum. Genç ki, adam, elinden tuttuğu solgun yü bir kadını yanıma getirdi. Halam, sarı, mış yüzünde çok acı bir mana ile dol, gözlerini bana göstermemeğe çalışıyor yavaş yavaş o yabancı erkekle birşey. ler konuşuyordu. Görüyorsunuz ki ii bazan yanlıştı çıkabilir — m