yanına i, gece- istünde Ayşesi müştü, ağıla kadınla rurmuş, etir.. im içi ırnaçar dönsün ittiğini seyden ne ol- 3, Uçar n boy- şmiyor e Minik saçları stilişini içli bir , Kaya ieraber amiyen la idi. ı sora” ınaşma — İrecep, dedi. Hani birgün oduna gittimdi ya, o gün kısrak gemi a- zıya alıp, uçuruma doğru koşuyordu. Benim kayanın dibinden biri çıkıp yaman bir atılışla durdurdu onu. imdir oo, deyiversene e) bin gözleri uzak- taki ie saşlayamınt gölge- sinde : — Kimse bilmiyor o- nu Ayşe. Bir ay önce uzak bir şehirden gelmiş. Kaya dibini satın almış. Yerler çakıllı, sular uzak demişler, dinlememiş.. Üç gün içindejustalara o gör- ! düğün damı yaptırıp, ka- sabadan Ahmet Efendiye de tenbihlemiş, yiyeceğini zanları birkaç kere gitmiş- ler yanma, O, yalnız okuyor, yazıyormuş. Lâf atan olursa karşılığını yüz- lerine bakmadan kısaca verirmiş, Korkar gibi etrafına bakarak Ayşenin kulağına fısladı : — Sana birşey diye- yim emme, kimseye ilet me emi, kız ? — Delrecep, de.. Kime ileteceğim ki.. Recep bir kere daha etrafına bakıp — Onun için tekin değil, diyorlar. Kimi de sür- gün olduğunu söylüyor. Ama Tanrı bilir doğrusunu . Ağa akşam söyledi, kasabadaki Ahmet elendi: «Sizin sütünüz iyidir, her akşam çobanlarla gönderin, para- sını bol alırsınl» demiş?... Şimdi bütün gün çalıştığım yetmiyor gibi her akşam senin kayaya kadar daban tepeceğim... Ayşenin gözleri yandı. Yalvaran bir sesle: — İrecep dedi, sen yorgun oluyorsun, benim işim daha ehven. Sütü ben götüreyim emi.. ? Recep düşünülmekten doğan bir sevinçle : — Yaşayasın be Ayşe, bulunmaz gızsın sen, dedi.. ve Ayşe hayatının en mesut gecesini yaşadı.. “ix Yaz ve bahar böyle geçti. Ayşe, yalnız kuzuların düşünen, kaygusuz Ayşe değildi artık. Aklı fikri hep o yabancıda idi.. Düşünüyor, küçücük aklının bü- madan okuduğu, yazdığı şeylere karşı büyük bir hasret uyanmıştı, Kimbilir diyordu, ne yahşi şeyler ki onlar, a El görmüyor di üncelerie her akşam sütü gölürdü. Ve uzun sessiz ânlar içinde, isimsiz ağrının mi doymak bilmiyen bir arzu ile ona baklı, , hergün binbir renge giren batıların kızıl renkleri işime, daha uhrevileşen insan, okadar Mn olmuştu 27 inci ayin ) 19 Benim kayanın di- binden biri çıkıp, yaman bir atılışlar.... Ayşe, yalnız kuzularını düşünen, kaygusuz Ayşe değildi artık.