Örüzel sanatların en eskisi şüphesiz şarkı ve dansdır. Hayvani devirden uzaklaşmak için bocalayan ilk insan, henüz ale t kullan» masını bilmediği halde şarkı söylüyor.. dansediyordu. ans ve şarkı âlem ve neşenin neticesidir. Hayvan gibi yaşayan, Sakal insani hisleri farkında olmaksızın taşıs yan ilkinsan, elbetde hislerinin tezahü» rünü gösterecekti. Hatta her zamanki hayvaniyeti ile dahi alâkadardır. Aklını kullanmağa başlayan insan, şarkı ve dansı içat etmemiş onu tekâmül ettirmiştir. ugün, baharın coşan çiçekleri üs. tünde, güneşin yakmıyan, okşayıcı ziyas ları altında neşesine doya yan, fakat biraz sonra annesini kaybet. tiği zaman bağıran bir kuzucuğu ber halde görmüşsünüzdür. mıyarak 21 Pp las OÜnun neşesini gösteren zıplamaya dans, elemini gösteren rr şarkı dememe! ne mümkün * .* İlk insanın karısı, ölüm halinde bus lunan çocuğunu bağrına basiyor. Fakat küçük vücud ağır ağır soğuyor. Zavallı anne, ona can verecekmiş gibi sıkıyor.. sıkıyor, Fakat hiçbir hareket Körpe vücud buz gibi kas- katı kalıyor. Anne bağırıyor ağlıyor. om basıyor. Gözyaşlarile ıslanan yavrucağının saç larını düzeltiyor. Heyhat ki durmak bilmeyen bu saçlar bile hareketsizl.. unu yine bağrına eskiden şimdi Annesine her zaman zevk veren, evine sığamıyan gülen gözler kapanmış, artık bir daha açılmıyacık... Anne çıllırmış gibi kalkıyor. Koşu Fakat bir türlü aşrılamı- yor koşuyor. muslim MMRRANIN Yazan ZEYNEL AKKOÇ yor. Yine yaklaşıyor. çocuğunun başında ellerini havaya kaldırarak meçhul bir varlığa lânet ediyormuş gibi bağırıyor. En nihayet dermansız, hiç birşeye muktedir olmadığını anlayarak hızlı hızlı inliyor... onun bu inleyişi geniş vadileri dolduruyor, sivrilen kayalardan vahşi hayvanlar, zavallı aksediyor. Bunu işiten kuşlar bile kulak kesiliyorlar.. annenin matemine iştirak ediyorlar. İlk insan, boğazlıyarak öldürdüğü bir dağkeçisini o sırtına atmış, yolların dis kenine, küçük vadilerin oçakıllarına aldırmadan şarkı söyliyerek koşuyor. Gözleri parlamış, sanki bütün aradığı saadete avuşmuş, olanca kuvvetile bağırıyor. Koşuyor.. koşuyar. En nihayet ilerde br köyanın oyuğunda oynaşan çocuklarını, oturan karısını görüyor. Onlara karşıdan avını ii Anne memnun koşuyor.: uklar plıyor. Hepsi birden Lahieamab babalarını karşılıyorlar. Jüeş batıp karanlık çökmeğe başlarken, kayanın kenarında bir ateş yakılıyor. Keçi üzerine konu» yor. Anne, baba, çocuklar ateşi çletinde zıplıyorlar, bağırıyı orlar: e bir kuzucuk gibi, neşe ve Si zamanlarında danseden ve Sa söyliyen e andın iki tip: .*