15 Haziran 1939 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 14

9— ili EDEBİ | A ei GM fe I RAGIP 'ŞEVKİ > Dizimi çekdim, doğruldum ve üze rine doğru eğildim. Ağzı ağzıma o ka“ dar yakındı ki, nefeslerini dudaklarımda hissediyordum : — Beni affet Mehlika!. dedim ve başım yüzüne düştü, dudaklarımı du daklarında yavaş yavaş gezdirmeğe baş- ladım ; — Beni affediyorsun ... değil mi Mehlika ?... Kuru dudaklarını çenemde gezdirir. ken: — Seni o kadar çok affettim ki Sü- dedi.. Elini yavaş yavaş kal dırarak boynuma koydu: — Affetmeğe alışdım |. diye sözü- nü tamamladı. Kollarımı sırtından geçi» ım ve sadece göğ- sünün mukavemetini görebildim : — Mehlika, zavallı Mehlika... Ah, ben hastayım Mehlika 1. — Hayır, sen ge adamsın Söleyman.. — Mehlika e Başımı boynuna sokdum ve ağlamak iştiyakile kıvrandım. Fakat vücudumda dolaşan kudretli böcek, bu böcek beni ağlatmıyordu. Başım Mehlikanın sıcak boynundan yavaş yavaş omuzlarına kay- dı ve göğsüne kadar indi. Kalbinin çar- pıntısını duyuyordum, Fakat ilâhların zevk dolu âlemlerindeki namütenahi sıcaklık, bütün yüzümü, bülün vücu. dumu kaplıyor, Mehlikanın güzel göğsü üstünde sandetlerin en büyüğü ile mı- rıldanıyordum : leyman... rerek vücudunu sard müdhiş bir na niçin acımıyorsun Mehlika. Ben müdhiş bir adam değilim, ben bir zavallıyım, ben kalbsiz, şuursuz bir de- liyim.. Ne yapdığımı bilmiy ben bir manyakım.. Bana hâkim olan tek şeyin elinde esirim. Ah, beni anlaya» bilsen, beni anlayabilsen... — Seni anlayamıyorum Süleyman, zavallı Süleyman e senin gibi degil miyim ? Mehparede senin gibi degilmi ? Sana, ancak insan olan mu- kavemet eder. Ah, biz desenin kadar bayağıyızı.. 14 MM: Saçlarımı okşiyor ve başımı göğsü* ne doğru büyük bir tazyikle yordu. Düşünmek, düşünebilmek.. Ha- yır, Mehlikanın kolları boynumda iken ve başım bu güzel kadın göğsünün sı caklığında yatarken ben düşünemiyo- rum, bayır, düşünemiyorum. Sadece Mehlikanın kalbinin sık vuruşlarını dır yuyorum. Kollarımın bütün kuvvetile Mehli- kanın vücudunu birdenbire önün kısık bir çığlık kopardığını ve kalbinin çarpıntısının bir anda hızlan- diğını duydum ve başımı kaldırarak yüzüne bakdım basdırıs sıkarken, — Mehlika, ne oluyorsun ?. Gözlerini odanın bir yerine dikmiş ve bütün büyüklüğü ile açmıştı. Dehşetle bakıyordu. Dudakları tit- riyordu. — Mehlika!. dedim ve vücudunu saratım. Birdenbire boğuk bir sesle: — Mehpare, diye haykırdı. Başımı hızla çevirince kapının yanı» başında sapsarı yüzü ve dehşetle açıl- miş gözleri ile Mehpareyi gördüm. Düş- memek için sol eliyle kapının kanadına tutunmuştu. Lâcivert gözlerinde müt- hiş, korkunç bir ışık vardı. Dişleri bir- birine girmiş gibi, çenesi kısılmış, mo raran dudakları ince bir çizgi haline gelmişti. Bu dehşet beni de kıpırdıyamaz ha- İe getirmişti. Fakat Mehlika, bu, sene- kadar uzun süren saniyeler içinde birdenbire beni hızla iterek doğruldu, ikimiz de ayağa kalktık. Mehlika küçük ir adım atarak: — Mehpare! diye inledi. Mehpare gözlerini kinle parlatarak ablasını baştanbaşa süzdü. nun pars ça parça olan tayyörüne, çıplak omuz- larına, dışarda kalmış bir tek göğsünün çıplaklığına baktı, dudaklarını açtı, bir ıslık gibi, dişlerinin arasından kalın bir sesle homurdandı — Bir fahişeye benziyorsun |... Mehlikanın boynu birdenbire dikildi gözlerindeki bütün korku, hicap, deh. şet ve sevgi yok oluyordu. Kolları kal çalarına doğru gerildi ve oda, tıpkı Mehpare gibi, dişlerinin mırıldandı : arasından — Ben gelmeseydim, bu bale sen de düşecektim | Mehpare kapı kanadında duran eli ni bıraktı, o da hırsla dikildi; — Kendini me çabuk satmasını bi liyorsun dom Mehlika biz. Ra ileri atarak: atan sensin, diye bağırdı. Ben de Sen... Sevdiğim alan sensin. — Benmi, ben?.. Onu seven be nim, sen sadece bizim aşkımizı dinle din, EN ve şimdi gelip kendini sattın.. kahbe Ben sana merhamet ettim, sen Yi — Merhamet mi?. Sen.. merhamet ediyorsun ?.. — Fakat « Böyle mi Süleyman. benimdi, onul yalnız beni severdi. Ah, nankör, sani acıyordum, onu sana bırakıp gidecek tim.. sen... Mlehparanin yüzü bir ânda büyük kan hücumuna uğradı. Flızla yürü yerek yanıma geldi ve omuzumu tuttu b öyle, benden önce onu mu 3€ viyordun ?. Bu sahne içinde bunalmamak içir doğruldum. Mehparenin elini omuzu dan çektim, birkaç adım ilerideki i# buradan bir sigara alıp yaktım ve ir bii bir sesle: — Evetl. dedim. Mehpare elini hızla ağzına doğru götürerek parmağını dişleri arasına Yi tu. Odaya derin bir sessizlik çökmü İ tü. Mehlika, parça parça olmuş b rünün yırtılan uçlarını biribirine tat erkeği elimden © ara