8 Ağustos 1929 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 13

No. 1791 —36 UYANIŞ 575 edim” Piyesinin proloğu — Hazin, derinden bir musıki ile — | Perde açılmadan evvel, ışıklar sönünce, yukarıdan beyaz projeksiyon ziyasile, perdenin önüne kırmızı bir lâle şeklinde bir kız gelir ve asağıdaki proloğu okur: | ç İki asırdır bakın hâlâ rengim kırmızı Eğer sözüm olmasa size görünür miydim, Hanımlar, beyler, verin bana kulağınızı. Vaktile bir bahçeden beni kopardı Nedim, Lâleliduhterile Tacıkayserden güzel Kardeşlerim gülendam ve kadehizerrindir. Nedimin divanını tezyin eden her gazel Onun kadar bizimdir, bu üç hemşirenindir. Nedimin peymanesi bana damlattı şarap, Çamıcem derler bana o lâleler içinde. Parlarken Ferahabat kasrı üstünde mehtap, O gece ben de yandım piyaleler içinde. | Bülbül sesleri gelir. | Gene böyle coşarak ötüşürdü bülbüller, (Lâlenin göğsüne renk renk ışıklar akseder.) zene böyle dallarda şepçerağlar yanardı. Bir perinin raksile raksederken gönüller, Baktım yalnız gözleri yaşaran Nedim vardı. Bülbülü Şeyda Nedim ağlıyordu sessizce.. Hayret!.. o ki neşenin, mestinin şairiydi. Bülbülü Şeyda Nedim hep ağladı o gece, Anladım o da içten yaralanmış biriydi. Sonra geçti sel gibi durmadan iki asır, Birgün baktım divanı dolaşıyor ellerde, Aldatır ömrü gibi şirini kaplıyan Sır, Onu mes'ut sanırlar bedbaht sanacak yerde Hayır, hayır, o coşkun, o şuh olan mısralar Bir sarhoşun neşesi gibi aldatır $izi, © Asıl Nedim içinden, yalnız içinden ağlar, Yalnız o incitmekten korkar hayalinizi,