18 Mayıs 1963 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 30

"Dumanlı'da Telaki Var" 1963 natüralizmi "Yarasa" Parlak bir başarı AKİS/30 | 7 ağ Oyun: "Dumanlı'da Telâki Var", (Piyes, 3 perde). Yazan: Nazmı Kurşunlu. Tiyatro: Devlet Tiyatrosu (İzmir), Sahneye koyan: Ziya Demirel, Dekor-Kostüm: Hüseyin Mumcu. Konu: Yalnızlığın dramı. Küçük bir ara istasyonunda, hastalıklı karısının -oldukça şüpheli- ölümü üzerine genç, güzel ve nişanlı baldızı ile e ei içgüdüleriy- le hareket eden, basit bir istasyon şefi vs... Oynıyanlar: Ahmet Demirel (Semai), Gülseren Ün- değer (Nebile), Zafer Ergin (Erol), Ali Cengiz Çe- lenk (Mustafa), Ferdi Merter (Rıza), Oya Öcalır (Resmiye), Semaha Berksoy (Hürmüz) ves. (4 kadın, 5 erkek rolü). Beğendiğim: Yazarın duyurmayı (o başardığı en lık, birikmiş ihtirasların bunalım havası. oHüseyi Mumcunun istasyonla lojmanı birarada gösteren “siz dekoru. Şefde Ahmet Demirelin, Makasçı Mustafa'da Ali Cengiz Çel engin, Hürmüz'de Semiha Berksoyun çizdikleri başarılı tipler. (o Nebile'de Gülse- ren Ündegerin, Erol'da Zafer Ersinin, Rıza'da Ferdi Merterin inandırıcı oyunları. Beğenemediğim: Yazarın kaçınamadığı, sahneye ko- yucunun da gideremediği melodram kokusu. Sonuç: 1968 yılında natüralist bir halk dramı! Naciye FEVZİ Oyun: "Yarasa", (Operet, 3 perde). Besteleyen: Johann strauss. Türkçesi: Mazhar Kunt. Tiyatro: İstanbul Şehir Operası. Sahneye koyan: Aydın Gün, (Devlet Tiyatrosu Re- jisörü). Dekor: Seza Altındağ, (Devlet Tiyatrosu dekoratörü). Kostüm: Gülsen Yener. Konu: Çapkın bir kocaya, maskeli bir eğlencede, Ma- car Kontesi diye tanıtılan kendi öz karısıyla oynanan bir arkadaş oyunu... Oynıyanlar: İhsan Ünlüer (Alfred), Azra Gün, Dev- let Tiyatrosundan, (Adele), Güner Güney (Rosalinde), Ag-op Topua (von Fisenstein), Mete Uğur (Dr. Pal- ke), Attilâ Mânizade (Frank), Reşit Gürzap (Prens Orlowsky), oSümeray Anman (Ida), Behzat Butak (Frosch). (3 kadın, 7 erkek rolü). Beğendiğim: Aydın Günün başardı sahne düzeni. Se- lendirdikleri tatlı sesleri. Reşit Gürzapla Behzat Buta- kın nefis kompozisyonları. İlk defa "söz" ve "ses-müzik" unsurunun mutlu birleşimi. Beğenemediğim: Bir şey yok. Sonuç: Viyana penil unin çekiciliğini, zarifliğini, akıcılığını duyuran "dörtbaşı mâmur" bir operet tem- sili. Devlet Tiyatrosu mana amının geniş ölçüde pay- lan olan parlak bir başar Lütfi AY