1 Mart 1940 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 24

Çocuk Ky le; İrene bininceye kadar, böy durdu. Jukof som Olgayı yavaşca yere onların biletlerile meşgul oldu. Küçü defa, babasının kolunu okşadı ve düştü. Yüzünü nurlandıran tebessüm de söndü. Jukof neşeli bir sesle — Hoşcan kalın çocuklar! Gidin gezin; babanız da burada sizin için çalışsın. De- gil mi İgor? diyerek onları uğurladı, urlta, indirdi ve ün eli, son Evgeniya Alekseyevna ilk günler, siri kendisile meşgul oldu, Evde bol bol isti rahat etti, Çoklan giymediği zarif süslü çamaşır ve sabahlıkları çı kardı; giyindi Aynanın karşısına gülümsec «Daha güzelsin Evgeniya, merak etme... Aptal Jukol'a «oh: Deirede bulunan otuz kadar erkek, az çok ona kur yapıyordu. Fakat hepsi de evli olduğu için, karılarından ve çocuklarindan ayırmağı çirkin buluyordu, İki halta geçti, Evgeniya Alekseyevna- olsun!.. onları nin ilk neşesi kayboldu. Aynanın karşısı - na geçince, alık güzelliğine hayran olmi- yör, yüzünde ilk buruşuk ve çizgileri arı: yordu. Aşk ve saadet gelmiyor; önünde, yek: pesak bir hayat ve ihtiyarlık ,, Fakat tam sel a Bu, her zaman olduğu gibi, bir lesa- dül eseri olmuştu. Sarışın başmuharrir Saratol'tan bir iş için Moskovaya geldi ve Evgeniya Alekseyevnayı - çalıştığı dairede ziyaret etli, Biribirini görünce sevindiler. kşam, parkta yemek yediler. Vasilyel pek neşeli idi, Kahve içerken, birdenbire; — Demek siz; «bırakılmış karı» “Öyle mi? dedi. i Alekstyevna kızardı. Fakat başmuharrir, ona darılacak vakit bırakma- dan tekrar atildi: — Efendim, bunda bir fevkalâdelik yok. Çünkü ben de bırakılmış bir koca- yim. Evgeniya Alekseyevna, gayri ihtiyari güldü, Vasilyef devam eti. — Gördünüz mü? İkimiz de aynı fe- lâkete uğramışız. Hem de pek haksız ola- rak, değil mi? İkimiz de güzeliz; neremi- zi beğenmeyip de bıraktılar Epi gezdikten sonra Evgeniya Alekse. $iniz. yevnanın evinde çay içliler, Sevgileri böyle başladı. Vasilyel sami- mi, dürüst, idi, Evgeniya Alekseyevna, kendini bıraktı, Başmuharrir, 3 gün sonra Saratol'a av- del ederken onu omuzlarından tutarak de- di ki: — Siz harikulâde bir kadınsınız. Bu- nurla pe sizinle evlenemem... m, ben de... daima şen ve neşeli bir adam 24 - Evet evet, Çünkü eylenmeklen kor kuyorum artık. Sizin; aileniz, iki çocuğu- nuz var. Ben çocuksuz bile, kötü bir ko- çayım. Bir daha bırakılmağa niyetim yok. Fakat herhangi bir iş için bir kimseyi pataklamak gibi, filân... yardımım doku- nursa; her zaman emrinize âmadeyim. Vasilyef gitti. Eyyeniy Alekseye vna iş olan bu aşk buhranından sonra ümilsiz- pe ani gelmiş sükünet bulunca, hayatının bütün liğini tekrar hisselti, Vasilyel'in hayali, kalbine iyice işlemişti, Onun; iki çoçuğu ve aile gailesinden kaçındığını hissediyor ve için için üzülüyordu. Niçin ona deme di kiz —Sev ler iyk yavrulardır. Sık sık çocukları düşünüyor, Jüyordu. İgorun çocukça yazdığı mektup: larından onların orada hiç rahat olmadıkla- Büyük ânneleri, | Çocuklarımdan korkma. On- baba susamış le sevgisine onları öz- rim anlıyorlardı. meyva- leri pazarda satmak için çocuklara sayı ile Onları gelirtmek çaresini dü- VETİYOL edu şünürken İsordin tekrar, o kadar yalvarı- cı, bir mektup: geldi ki, Evgeniya Alek- seyevna hem telâşa düştü, hem de şaşırdı. Juko'a telefon etti. Öleki ehemmiyet ver- mediği gibi, Eylüle kadar para göndermi- yeceğini tok bir sesle söyledi. Çocuklar!. Babası nafakalarını verme- için, onları o iki kalpsiz, ihtiyarın yanına saydı, O kendi istiraha- tini temin etmek için. buna razı oldı silyef, sevdiği ve sevildiği helde, bu ço- cuklar yüzürden ondan kaçıyor. (Çocuklar herşeye mâni, herkesin yolunun üstünde duruyorlar, herkes uzaklaştırmak istiyor. anneleri; onları w £ *# Evgeniya Aleksyevna üç günlük izin alarak, iki kadile perde ile eski altın sa ali saltı ve yola Gitmeden ev- vel kocasına bir kere daha telefon etli. hazırlandı, — Demek, nafaka vermiyeceksiniz; öy- le mi? O halde ben de başka türlü hare- ket edeceğim. Hareket günü, mahkemeye müracaat etti. İhtiyar Jukof'ların evinde tren bekliye- cek kadar kaldı. Çocuklar, annelerinin boynuna sarılmalardan, ağlaşmalardan son- ra ihtiyarlara hücüm ettiler. Olga, bir sopa bularak, büyük nesini dövmeğe kalktı, Dedesi, Evgeniya Alekseyevnaya: — Kızıniza e terbiye vermişiniz ba yan, Çocuk değil, belâ, İgor tiksintili e bakışla : — Belâ sizsiniz. Bizi kayışla dövmeğe hakkınız var mi — Ağaçlara çikma, — Pintil Sen pintsiü, öteki de cadı.. Sonra annesine dönerek: “Hemde yalancı: lar, bir gün babam buraya gelmişti; bizi ne kadar iyi baklıklarını anlala anlata bi. tiremediler, Halbuki sofrada önar lane viş. Senin için de iyorlar! dedi, “Tren vaktını zor buldular, ne veriyorlar. eler neler iş Çocuklar eve dönünce, Evgeniya Alek- için eski faal hayat başladı. Di- onlara ait düşünce harici ha- olmak, seyevna mağ ve kalp, onlarla, ile doldu. Tedricen, insanlardan ve sevgi yatlar ve bütün ayrı yaşamık arzusu geliyordu, Jukof'a karşı duyduğu derin nefret onun huzüru- nu kaçırıyordu. Mahkeme kararile çocuk- İara ayda 950 şer ruble nafaka kesildikten sonra, Jukol sabık karısına telefonla bir çok tahkir edici sözler söyled Evgeniya Alekeeyevna Eslaton maki- nası, Jukol'un gırllağı imiş gibi iki elile sıkarak, ayni hiddetle mukabele etli. Ar- tık çocuklara karşı çekinmiyordu. Birçok dela, yanlarında kocası hakkında ağır söz- ler, onu küçülten fikirler, beyan ediyordu. Çocuklar bunları dinliyordu. Olga somurtuyor ; İgor, gizli bir alayla anne sing bakıyord u, Mahkeme kararından sonra büyük zevk- ayrı sükünetle le onlara haber verdi: — Sevgili babanız galiba onun bu sa dakasına muhtaç olduğumu sanmış Bu hayvan; hangi devirde, hangi hükü- mette yaşadığımızı unutmuş galiba... Ka: nun ona öyle verdirir ki: piste çürüyece Sobabarda taşradan Evgeniya Alek- seyevnanın ablası geldi. Bu neşeli, kalbi vücudu gibi geniş, çok çocuklu bir ka- dındı. Bir gün kardeşine : — Canım, diyordu, böyle mizmizlar- maktansa, evlensene| Net oçu klar mı? Yoksa İgorundan mı m) İgora, senden fazla evin içinde erkek mı- hiti lâzımdır. Erkek çocuğu, kadın değil erkek büyülmelidir. Suratını ne buruştur ruyorsun İgor ? Amma da müstebit oğlun var | Annesi yalnız onlara baksın; kendini hiç düşünmesin. Evlen kızım, evlen... He rifler, elin çocuklarına bizden daha iyi bakarlar; onlar bizden geniş. Teyzesi gilliklen ve yaz seyahatinden sonra ahlâkını değiştirmiş, rem hırçınlaşmış İgor, arkasından — Geliyorlar, bedava A Beş gün burada > içli, Sanki bize bir faydası dokündi diye söylendi. Annesi kızdı, istedi, Fakat gocuk yine o soğuk müstehizi tavurla de- susturmak , Çünkü se na: « Evlen, evlen » demişti. Hergün, yeni bir sıkıntı, yeni bir üzünlü iya Alekseyevnanın şi getiriyordu. Evge . Dairede birkaç Wermezse, ha- « FE