1 Mart 1940 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 17

ile kargı | 4 lıkları ya. ge ii z ; ç olmaya Victor Hugo'dan: ülün be . am mmm Az ır, İİ KAZAZEDELER Yazan : KÂMİL ÖLKÜMEN Sayısız gemiciler, kaplanlar, Uzak seferlere sevinçle gittiler Bu karanlık ufukta nihayet söndüler! Bu sönüş, şerefli, fakat Ni akıbet? Sonsuz bir denizde, aysız ede, Okyanus'un derinliklerinde a ye karışidar!.. Ne kadar denizöiler, tayfalarile öldüler! Hayatlarının fırtınaların sayfalar doldurdu, Hırçın. deniz onları dalgalar içinde dağıttı! Kimse onların girdaplara bütan son demlerini bilmiyecek. Her dalga bir ganimet yüklenmiş, geçiyor; daşlarımız il Biri sandalı, öteki gemicileri yıkamış. ibürlenme- vaffakıyet- ar hakkın Kimse sizin sonunuzu bilmiyor, zavallı kaytbolan başlar! ald; der Karanlıklar arasında e zi geçme Ölmüş vücutlarınız kayalara çarpıy istlarınızın Ah! İhtiyar babalarınızın rüyası mz N Denizin kumsallarında sizi bekliyerek, Dönmediğinize ağlıyarak öldüler! sonra kır e , o Soruyorlar. neredeler? Hangi adanın bekcisidirler? el sakalını ü aha werimli sahillere ulaşmak için mi bizi bıraktılar? enizciler, hatıranız ebediyete gömülmüştür, “Üeudları suda kaybolmuş, adları hafızada 1 Karnesi Sİ | Hava bülün bir gölgede daha karanlığa döndü, Karanlık, Okyanus üzerinden derinliklere atiliyor. Hemen gözlerden bütün gölgeniz e Denize akseden hayatınız değil m idi? Yalnız bu uzun gecelerde firtina elipi Ak alınlı dullarınız yorgun sizi bekliyorlar, ii li Yuralarının ve yüreklerinin küllerini eşerek sizi anıyorlar, örlerindei/ Mihayel issiz mezar kapadı gök kapaklarını, Kimse adlarınızı bilmiyor, âdi bir. taş bile yok Mezarın dar köşesinden aksiseda bize cevap veriyor, Sonbaharda yaprağını döken bir: e bile yok; ni terbiy i Eski köprünün bir köşesinde tek nağmeli, den birini Sade bir şarkı söyliyen gileicinin 2 sesi ii yek.., zataloğ kös Karanlık göcede dalgalara gömülen denizciler nerede? birici ost Ey dalgalar! ne ölüm tarihlerinin sahidisiniz. dünyadis