2 Şubat 1963 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 30

TİYATRO Ankara Semiha Berksoy Jübilesi Devlet Tiyatrosu 5 Şubat Salı ak- gamı -Büyük Tiyatroda-, çok ye- rinde bir hareketle, soylu bir sanat- çısının, Semiha Berksoyun 30. sanat yılını kutlıyacak. Bu, aslında, Opera ve Tiyatro bö- lümünün kendi jübilesi demektir. Ho- le Opera bölümünün... Çünkü, 1941 de, o zamanlar başkentin tek sahne- si olan Halkevinde verilen ilk "Tos- ca" temsilinde bulunmuş olanlar, Türk Operasının doğumu ile Semiha Berksoy adının, tarihi bağlarla nasıl birleştiğini çok iyi bilirler. Bu jübi- le herhangi bir jübile değil, yurdu- muzda türk diliyle temsil ve icra e- dilen ilk operayı bize dinletmiş olan ilk kadın opera sanatçımızın jübile- sidir. Otuz yılın hikâyesi Semiha Berksoy İstanbulda, Çengel- köyde doğdu. Babası, Merkez Bankası veznedarlarından Ziya Ce- nap Berksoy -fiziyoloji bilgini Ord. Prof. Dr. Kemal Cenap Berksoyun kardeşi-, annesi ressam ve müzisyen Fatma Saime hanımdır. Semiha Berksoy daha kız lisesi- ne giderken İstanbul Konservatuva- rına girdi, Nimet Vahit hanımın ta- lebesi oldu, İlk konserini de 1929 da bu Konservatuvarda verdi. 1930 da Güzel Sanatlar Akademisine de gir- Sergisine alındı, sergilendiği Alman yada da geniş ilgi çekti. Semiha Berksoy Sahnede 30. Yıl AKİS/30 “Sevgilime göz kulak ol" Emanete hıyanet Oyun: "Sevgilime Göz Kulak Ol ("Occupe-toi d'Amelie"). Yazan: Georges Feydeau. Çeviren: Nisa Serezli. Sahneye Koyan:Haldun Dormen, Tiyatro: Dormen Tiyatrosu. Dekor: Duygu Sağıroğlu. Kostümler: E. Keskin - L. Belkıs. Konu: Feydeau'nun oyunlarını özetlemek güç... Ünlü eleştirmeci Fran- cisgue Sarcey bile bundan vazgeçmiş... Zaten Feydeau'nun komedilerinde konunun pek önemi yok, seyirciye tatlı heyecanlar geçirten beklenmedik durumların, karşılaşmaların ve sahneden havai fişekleri gibi yükselen sonra bir kahkaha yağmuru halinde bütün salona dökülen, nüktelerin öne- mi var. Gene de, bir acundan olsun kısaca açıklıyalım: Genç sevgilisiyle tutkunu Prens arasında ne yapacağım -İşi nasıl "idare edeceğini" bilemez- ken, bir eğlence akşamının sabahı, sarhoşlukla, sevgilisinin en yakın arka- daşının koynuna girivermiş olduğunu dehşetle farkeden, sonra bu masum sarhoşluktan onunla -şaka niyetine, sahiden- evlendirilmekle ayılan güzel bir Paris yosmasının başına gelenler... Oyniyanlar: Ayfer Fetay (Amelle), Altan Erbulak (Adonis). İzzet Gü nay (Etienne), Turgut Boralı (Pochct), Lâle Belkis (Irene), Haldun Dor- men (Marcel, Irene'in âşıkı), Metin Serezli (Prens Ikola, Ameile'nin tut- kunu) Erol Keskin (General Kochadieff, Trensin yaveri) ves. Beğendiğim: Haldun Dormenin çok canlı, hareketli, ama aşırılığa ve ka- rikatüre düşmiyen itinalı sahne düzeni. Feydeau'nun zarif, kıvrak fırça- sıyla ustaca tasvir ettiği XX. yüzyıl başı Parisini rengi, havası ve belli- başlı özellikleriyle veren Duygu Sağıroğlunun güzel dekorları; E. Keskin- le L. Belkisin zevkli kostümleri. Vodvil üstadının akıcı, pırıl pırıl diyalo- -unu başarıyla aktarmış, olan Nisa Serezlinin çevirisi. Ayfer Ferayın, sü- şirin yüz. Babası Pochet'de Turgut Boralının, bu oldukça geniş mezhepli eski candarma çavuşuna, kardeşi ve uşağı Adonis'te de Altan Erbulakın o alık ve şımarık oğlana, çok sevimli oyunlarıyla kazandırdıkları inandırıcı -bir hayli de güldürücü- yüzler. Prensin yaveri General Kochadieff"te Erol Keskinin, Nikâh Memurunda Erol Günaydının renkli ve değişik kompozis- yonları.