27 Ocak 1960 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 8

OBJEKTİF Köpıülerin altından akıp giden suların, beraberlerinde ne kadar çokşey götürdüklerini görmek ba- zen insanın yüreğine eziklik veri- yor. Bu memlekette Adnan Mende- resin hiçbir meziyetine inanmayan- lar dahi onun bir vasfını tes- lim etmişlerdir. Adnan Menderesın güzel konuştuğu, Adnan Men- deresin inandırıcı konuştuğu, Ad- nan Menderesin sürükleyici konuş- tuğu, Adnan Menderesin muhatap- larını adeta büyülediği ve kendisine mukavemet edilemediği, umumi bir kanaat halinde senelerce sürüp git- madığını haklı şekilde kendi ken- dine soruyor. Bugün konuşan, bu- gün bir polemiği bu şekilde yürü- ten Adnan Menderesin o eski Adnan Menderes olduğuna bin şahit, yüz bin şahit getirseniz hiç kimseyi i- nandıramazsınız. Sanki Adnan Men Tiradı" için replik veren yardımcı şahıstır. Adnan Menderes ıhtıyatsızca aldanışına kapılıyor dese ki "Öyle mi Beyfendi? Heye- canlanmanız da bu his aldanışının yüreğinizde uyandırdığı eski deh- şetin mi neticesi? Hani, Macbeth de Kralın hayaletini görünce gece- leri dahi uyuyamaz olur da..", böyle bir cevabın altından kolay kolay kalkılır mı? Hele Menderesin, o Milli Şefine çektiği telgraflar he- nüz hatıralardayken.. Adnan Menderes inanılmaz bir açık vererek diyor ki: "Bütün bir insan kadrosu ile bir devir kapan— mış ve memleketimizde yepyeni bir hayat başlamıştır." Farzediniz ki İnönü, dudaklarında bir tebessüm şöyle dedı "Allah, Allah! O halde bu yepye ayatın mesuliyet ve kudret mevkilerinde sizin ve Kuru- cu arkadaşlarınızın işi ne? — Ben sizi, bahsettiğiniz o insan kadro- sundan mükemmelen tanırım. Be- Havadis gazetesinde nutuk Kelime, kelime, kelime. nim mesai arkadaşlarım sizler de- ğil miydiniz?" Maazallah, buna ce- vap bulunur mu? Adnan Menderes bir ihtiyatsız- lık daha yapıyor, "Öteden beri iti- yadımız olan lisan ve ifadede iti- dalden ayrılmamaya dikkat etmek- le beraber" diyor. İnönü sorsa, "Li- san itidalinden anladığınız profes- yonel Cani lafı, ifade itidalinden HERKES OKUYOR TAHLİL anladığınız Darağacı Edebiyatı mı- dır Beyfendi?", acaba — Menderes ne der? n Menderes, devrin degış— ki "Şüphe yok! Şüphe yok! Artık zatiâlinizin imtiyazıdır" sanıyorsanız, herkes pek eğlenmez mi? Adnan Menderes, radyodan bah- sederken şu talihsiz tâbiri kullanı- yor: "Radyomuz!" Sadece bu tâ- birin İnönüye bütün bir topçu ate- şi sağlıyacağını düşünmemek nasıl kabil olur? — Hakikaten şaşılacak şey.. İnönü demiş ki "Dalkavuklar kendisine peygamberlik izafe ediyor- lar ve ©, bundan pek memnun görü- nüyor". Menderesin şahane muka- belesi: "Ya, vatandaşlarımıza dal- kavukluk isnat etmek cür'etine ne denir?" Şimdi, İnönü hiç cevap vermese -zira bu söz, cidden bir ce- vaba dahi nasıl değebilir?- ve sade- ce bir kahkaha atsa hakkı mıdır, değil midir? Ama Menderesın bu mevzuda daha güzel sözü var: gün vatandaş muhabbet izhar edi- yorsa gonul rızası iledir, samimi- dir". mevkii acaba nedir? Menderes, en sonda şahika- ya varıyor: "Devrimizde dalkavuk- luğun bahis mevzuu edilemiyeceği aşikâr!. "Eğer aşikâr olmayan tek bir husus varsa, o da bu! Devrimiz- de dalkavukluk yok ha?. Aman Beyfendi, aman Beyfendi.. Mamafih, bakınız, hatanın ne- reden geldiği aşikâr. yor ki: | Menderes di- "İnsanlara gösterilen mu- habbete dalkavukluk denilemez!" "Eh, insan bir kere kendini buna 1nand1rd1 mı, ömrünün sonuna ka- dar dünyanın en bahtiyar adamı olarak yaşar. Ebedi saadet de bun- dan başka nedir ki? Nitekim Menderes delilini, bunun en yasi muvaffakiyetsizlik, bunlar hep laf!"” Artık buyrun, siz çıkınız kere- vetine! AKİS, 27 OCAK 1960