Çocuklar: Bilgisayar yayınları | Çev: Mahmure Ünyeli “Bilgisayar çağı yeni tür bir gençlik yarattı. Ârtık insanlar, çok küçük yaşlarda kişisel bilgisiyarlarının başına oluru- yor, kendi yazılarını, kendi programlarını yazıyorlar. Bu yazımızda, Amerika'da genç kuşağın yazı yazma ve prog- ramlama konusundaki de- neylerini aktarıyoruz. Ve siz genç okuyucularımızı dergi- mize yazı yazmaya çağırıyo- ruz. * Bilgisayarlan ve bilgisayar program- lamayı bilen çocuklar gruplar halin- de yalnız çocukların eğitildiği dergi- İerde (ya da dergi bölümlerinde) de- ğil, kitap yayıncıları ve yazılım firma- larınca da konu olarak ele alınıyor. Yaratıçcı makaleler, donanım ve ya- zılım görüntüleri, naşıl program ya- zıldıği, en son ve en ilgi çekici bilgi- sayar oyunları ve programları yetiş- kinler gibi çocuklar tarafından da ya- zılabiliyor, Ben okulda olduğum zamanlar Çil- kokul, ortaokul ve lisede) bir yazar olmayı dünyadaki her şeyden çok iş- temiştim. Arnınem bir yazardı. Büyük amcam da bir yazardı. Vaftiz annem ve vaftiz babam (bir akrabalıkları yoktu) her ikişi de yazardı, Baba annem tarafından tekrar tek- rar benim çok ünlü ve peşlerinden dünyaya birçok iz bırakıp kendileri- ni nasihatlardan, reklam kopyaları- na kadar yazdıkları herşeyle ölüm- süzle_:ştiren bir aileden geldiğim söy- endi. Bunların hepsini dikkatle aldım (annem bir gazete makalecisi gibi rek- lam kopyaları yazar), fakat bir yarar sağlayamadım atma bir yazar olma- ron dünyadaki en önemli görev olma- sı gerektiğini anladım. Fakat planla- dığım gibi JI. Isaac Asimov ya da Harriet Beecher Stowe olamadım. Bunun yerine, evlendim ve dört ço- cuğum oldu (yazar olan, ünlü ya da ünlü olmayan atalarımla ilgili hikâ- yelerle geceleri sakin sakin uyudum). New Mexico ve Albuguelgue'ye yer- leşip, bir bahçe tanzim ettim. Neden ben bir çocukken yazım ya- GR yınlanmadı? Yazmayı bir rüya gibi gördüm, gerçekleştirmeye çalıştım. Siz onun bir rüya olmadığına, plan- lanmış ve hedefini bulmaya çalışan bir gol gibi düşünmelisiniz. Zaman şans eseri değişti (olaylara bağlı nla- rak zaten değişmeliydi). Rüyalarını farkeden yalrız ben değilim, şimdi yüzlerce çocuk da rüyalarını farket- mekle meşguller, İTLEYİCİ OLARAK BİLGİSAYARLAR Birkaç yıl önce hoş bir şey olmaya başladı. Önce yalnız çocuklar ve ye- tişkinler arasındaki değil birçok farklı tabandan insanlar arasındaki -özürlü ya da özürsüz ve tabii ki kadın, er- kek, kız ve erkek çocukları- farkları eşitleyecek potansiyele sşahip yeni bir teknoloji geldi. Bilgisayarın ve bilgi- sayar teknolojisinin çocuklar ve ev - kadınlarını tecrübeli yazı profesya- nelleri ile aynı mmevkiye yerleştirme- sini izledim, Güzel, doğrulara özlem duyan bilgisayar kullanıcıları, arzu etikleri bilgilerin California'nm Sili- kon Vadisi'nin teknolojik kaynağın- daki elli dört yaşındaki bir uzman ve- ya New York Buffalo'daki onüç ya- şındaki bir çocuk tarafından verilme- si konusunda endişe etmesinler. Mesela California'dan Tom Enight adındaki bir çocuk 18 yaşın- dan önce bilgisayarlar ve programla- ma konusunda 15 kitap yazdı. Şim- di 18 yaşında, o ve aynı yaşlarda iki arkadaşı Probotech Inc. yayım şirke- tini oluşturdular ve robotlar ve robo- tiklerle ilgili ilgi çekici yeni bir ma- gazin çıkartıyorlar. Time'e göre iş sermayesi istemelerine ve ihtiyaç duy- malarına gerek yok, kitap satışların- dan hissesine düşen pay yeni iş için sermaye birikimini sağlıyor. Tim “Endüstrinin kaptatı olmak istiyorum ve robatik endüstrisi zemin kattan girebileceğim bir yerden bana bakıyor” diyar. Diğer azimli iki genç (şimdi 21 yaş- larındalar) özel yayınlardan biri olan Rom Magazine'in yayımcıları. İkisi de Kanadalı olan Peter Ellison ve Rob Cockroft önce British Columbi- a'da Webstern Corners'daki yüksek okulda kendi magazinlerini yayınla- mayı düşündüler. Okuldan sonra