1 Aralık 1935 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 27

m Ea $ Te ar anka ETKENLİ on — Başı 3 üncü sayfada — ulaştım. Demek ki ben olmadan da aileni 11... I dizlerinin üstüne otur uu: — Ben bep seni düşünüyordum İhsan olsa, daha iyi olurdu bu gezinti am Delikanlı gölüyordu: “ksik olma Ayla. Ben buna inanıyorum. Şimdi bizim delikanlılar özülecekler geldim diye.. Genç kızın baygın yeşil gözlerine büyük bir soru dolmuştu: — Miye üzülecekler dedin?.. ben sevinecekler diye düşünüyordum. İhs cevap (overmedi. Gözleri enç kızın üstünde sıcak bukışlarla dolaşıyordu. — « Ayla v bugün me güzelsin wine; göslerim kararıyor. güneşe bakar gibiyim Genç kız birden: Sus İhsanl. bu yana doğru geliyorlar. Jedi,. asly seslendiler: — Hoş geldin İkhsan., Sen yoksun diye eyle bir köşesi üzgündü. — Eksik olrayın., beu bir köşe- ye de raziyim.. — “Ayla, hamakları kurduk.. bele senin kitimzi bamak öyle güzel bir yer buldu ki, öbürleri kıskanacaklar.. enç kız bâlâ dizlerinin üstünde oturuyor, dört yanını çeviren arkadaş İarı ona bakıyorlardı. Tekin ii yla” ana l.. bize ne zaman yemek Kli e Genç kız yaşının on sekiz olmasına bakmıyarak, her işte baş olurdu. Tekin ona bu bilgiçliğinden öfürü “ana, derdi bazen. “Ayla, yüzünün gülüşlerini dur. İMA a çalışarak : — Küçük be' bek | karnın mı acıktı? Diye sordu. Delikanlı, şeytan bakışlı gözlerini ee Sesi, çocuk sesi gibi ince çıkıyordu a Evet anneciğim!.. küçük Tekinin karnı çok aç — Birazcık dişini sık.. şimdi bira. lar soğuyacak... Etraftakiler Tekinle Aylanın konuş masina (o gülüyorlardı. çe evinin önünde bir şeylerle uğraşan Selime seslendi: — Ayla... Bizim işlerimiz bitti. RE yaptık.. yemekleri taşıya- hm mı? Genç kız, sesin geldiği yana döndü: 26 — Sofra hazır. yemekleri getirin. Selime ve birkaç kız ellerinde tabaklarla o gelirlerken, Ayla delikan- lılara; — Haydi çecuklar biraları sudan çıkarın.. — Soğumamıştır daha. — Nasıl soğumaz. sen suya elini batırdın mı? Çıktığı kaynaktan ada kadar hep gölgede aktığı için suyu buz gibidir. Delikanlılar dereye doğru gittiler. Biraz oOsonra, çimenler üne kurulan sofranın etrafına oturmuşlardı.. Şimdiye kadar yazdığı hikâ- yelerle, yazıcılar arasında kendisine büyük bir yer yapan CAHİT UÇUK; bu güzel duygu romanı ile, Romancılar arasında yeni bir yıldız olarak parlıyacaktır. büyük ağacın serin gölgesinde yenen yemek, çok tatlı idi galiba, çünkü. hiç ses çikmiyordu.. Keten örtünün bir yanına kızlar, öbür yanına delikanlılar sıralanmış. her birinin önünde köpüklü birer bardak bira, vardı. soğuk etler, o börekler, köfteler, istek açacak bir güzellikte kin LA ai kalktığı bl yükseltt — Hey ie Diye bağırarak bütün gözleri ken- dine döndürdü.. arkadaşlarının birşey salatalar, bekliyen bakışlarını görünce, ulangıç bir ir yavaşça söylendi! di . birşey değil. o Yalnız, El bi e) e gideceğimizin şerefine İc içelim diyecektim. Gülüştüler.. son la hepisi bardaklarını Tekin kadar yük bi seğe kaldırarak, vuruştular. Dolu bar. ol dakların çıkardığı tok sesi keskin bir m kahkaha kovaladı.. çünkü Tekin öyleği o: sert vurmuştu ki; hem kendi, bem deği bi karşısında oturan Sevinin bardapğ's Barça parça olmuş, ellerinde bir kulpğ lı O, buna hiç üzülmemiş görünerek bi — Uğurdur çocuklar |.. dedi. sonu çe bana, bazen ipsiz sapsiz dersiniz. İşte sapsız olmadığımın şahidi.. u sözleri de kahkahalar karşıladı. o gayet ciddi, arkada duran şişelerin birini önüne aldı. Bir tane de *Sevin.e uzatdı: — Bi öyle içmek daha güzel. 3, canım ”,herkese benzemek hi boş değil. Ben e bir dip iil Şişeyi line li Ağzına götürür ken şanlı bir kumandan kurumile İ bağırdı: © — İçelim kederler. benim şişeyle içmem şerefine.. nil Hire gülmekten içmiye haliğö | kalmıştı, Nk Ahmet nazlı sesile sızlanıyordu: — Kuzum Tekin biraz sus.. az kaldığı le boğuluyordum. Yemek yiyemiyoruz Bi ekin, başını yana doğru eğerek gi Ahmede baktı: Bi — Vah zavallı oOyavru.. demekki — lokmaların boğazında kalıyor, Dedikten sonra arkadaşlarına döndüğü büyük bir sır söyler gibi yavaş sesle: b — Lokmaları boğazında gülmekten 5 oluşundan o kalıyor. Ş& y değil, kocaman baksanıza, önünde yiyecek bir şey kak mamiş.. hepisini süpürmüş. Sofranın en ucunda oturan İclâl — Tekinl.. uğraşma Ahmetle.. Diye çıkışınca, delikanlı : uğraşayım.. bak önünde yiyecek birşey bırakmamışl.. Fepisi hiç durmadan gülüyor, w 5 yiyorlardı. Tabaklar boşalınca bire D birer kalkmıya başladılar., biraz ileri" i deki dutlukta, boş hamaklar onlan miknatis gibi çekiyordu, En sona k£ z lan Ayla, arkada duran obahçıvanı8 karısına : 3 — Kuzum Fatma |. Ne olur bum b ları sen toplayıver. Ns, — Peki yavruml.. sen üzülme.. bet fı kırmadan foplar, yıkarım hepsini. “Ayla, dutluğa doğru giderken: — Fatma|.. oradaki yemekler senin