24 Temmuz 1941 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 9

PA ee eva Ion PİLLAT'dan Sadi Şirâz'a yakut bir akşam düşmüştü, Selviler, havuz ve minâreleri boyluyor Güvercinler halit - hafif alçalıyor Sâdi elinde bir gül tutuyordu. Şiir kuruyor : bir kartaldı, * yaprak - yaprak, iplik « iplik Gül ve ışık nuruyla Her mısrâ ağır “ağır örülüyordu. Şirazda gökyüzü : altın yangını Fakat yanan çöllere, hudufta, Tatarlar geliyordu, boğalar gibi azgın. Şimdi yine bir bahçede - sihirli münzevi - Dünyanın tek hazinesini bekliyerek Bakıyordu Sâdi bir güle ve bir kuş sürüsüne.. Çeviren: Cavit YAMAÇ Olgunluk Sessizce bağladım düşüncelerimi. Sabrın ve selâmetin ağacına, İstemem, bilmesin, kimseler yerimi. İçimde yolculuk var — sana. Oraya giden yollar bilirim, Sevmek ve sevilmek orzusu ile dolu sade. Senden uzak olan herşey Rabbim, Nekadar cılız, nekadar kaba, nekadar sahte. Her bütünlüğün inzivasında, Meyveler gibi bitirmedeyim oluşumu, Seyrediyorum sular gibi boşalıp bir kaptan Bir kaba doluşumu. Mehmet K. KURŞUNLUOĞLU Dersimden mısralar ; Munzurlarda Hayat Bodur meşelerin bülbül korusu, Tutuşturur : Munzurlarda şafağı. Ve sıyrılınca Dersimin, toz penbe yaşmağı, Mermer omuzları görünür... Nefti bir öpüşmedir, kıvrak munzur çayının Billürunda kırılan. Teze kekik kokularını, dumanlı vadilerden, Devşiren rüzgâr; Terekesinde çayır kuşlarının ıslıkları, Yelesinde, Körpe sünbül ve menekşe kokularile Oyvacıkta da Şaha kalkar. İnsanın © an Dağ başını duman almış. havasını tutturası gelir. Anlar, âdemoğlu; munzurun köpüklü, şuh sularında Hayatın sudan silik aktığını.. Ve görür ürkek maviliklerde halkalanan, Perişan hayalinin çırpınarak gözlerine baktığım... Böylece başlar : Gölgesinden medet ummmak faslı. Hasılı : Sıkıntı dağarcığı uykuya kaptırır tekneyi... Munzur da hayat: Gözü bağlı bostan beygirinin dalmi dönüşüdür. OVACIK 31-5-94J M. Hulüsi DOSDOĞRU Siyah kuşlar Günün uçuk bir beniz gibi solduğu yerden, Sarılır sessizliğe, karanlığa yokuşlar. Sarışın hülyaların doğduğu bahçelerden, Kanatlarında ümit getirir siyah kuşlar. Akşam; sükütu örer odamın camlarına, Yorgun kaldırımların çarpan kalbi duyulur” Mavi rüyalar kaldı bu akşamdan yarına. Rüzgâr sesi suların sesi gibi duyulur. Halit ASIM 115 — Servetifünun — 2345