1 Haziran 1939 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 20

Fotoğraflarını bu sayfa- | mıza dercettiğimiz bay İ ve bayan Tuğsavul, ha- yatlarını yurd yavruları- Anadolunun en hücra köşelerini birlikte dolaşa- rak, bir yandan mesleki vazifelerini ifa ederlerken, bir yandan da boş vakit- lerini güzel eserler yaz- mağa hasreden bu iki genci, samimi bir surette tebrik ve takdir eylemeyi bir vecibe sayan (Yarım Ay), yazılarına yer ver- mekle kendini bahtiyar | NE BİLMEM!. Bir yanar aleşken an ben, Önrümü üşüter bu kül mi ilmem? Bir sarı gül gibi sararmışım ben Gönlüm mil veremdir, <a gül mü mezi kanları sırf elem çeker, İçimd. ses var, hep silem çeker, Gönlüm Xi bülbülle birlik dem çeker, Gönlüm mü sevdalı, Bülbül mü bilmem ! Etrafımı almış dağlar görünür, Dağlardan derilerim çağlar görünür. İçimde bir şey var Bir yaşlı göz mü bu, gönül mü bilmem?! ağlar görünür, RÜYA Daldım bir yillik uykuya, Ateşler içinde rüya. Ben çöllerde bir dikendin; Seri su başında manolya. Seni güzel eller aldı, Mecmüamızda erk edilmekte bulunan (Beni Unutmıyacaksın ) romanının muharriri Bay Orhan Tuğsavul ile aleni ec bayan Şaziye Tuğsa el addeder. Beni kızgın yeller aldı. Uyandım ben şimdi fakal, Başımı ak teller aldı. Şaziye Tuğrsavul HAYAT VE MANTIK Kemal DERVİŞ Bilsen de, bilmesen de sersem gibi yaşarsın, Yüzyıl dahi yaşarsan son öneden şaşarsın | Çünkü hayal muamma, herbir sual cevahsız, Hakim olan tesadüf ! Kısmet, şeref, hesapsız. ve Hani bir adam görersün, şansı olunca yaver Herkes teabbül eyler; herbir zeminde server ; Talih tebessüm elmiş, her yaplığı isabet Her fikri bir keramel, her fili bir dirayet ; Meftunu bir yığın halk, peygambere rakiptir ; Hayvan gibi düşünse re'yi yine musiplir / Lâkin, dönüp tekerlek, fevtoldu mu o servet Başlar hücum ve tenkit, tezyif, alay, husumet. v Bir diğerin görürsün, bolbol ilim kazanmış, Telkik, kemâl peşinde pek köhnemiş, sararmış. SÂlem geçer yanından hiç elmeden alâka : Zengin değil zavallı, elbette olmaz arka ! Mefküresi ilimdir, tek gayesi beşerdir; En çok sakındığı şey mel'un yalanla şerdir ! Allın kadar asildir, o, zilleti içinde Lâkin yaşar yabancı öz milleti içinde. Vakli gelüp ölünce kadrı İebarüz eyler * Sanki yarış ederler methiyeler, eserler | Ancak, zavallı artık kurda, kuşa yem olmuş Pek geş gelen bu şandan ruhu, acep, ne duymuş 2 »$e İnsan, nasıl düşünse bulmaz bu işte manlık! Manlık ta varsa şayet, ağrep ve pek le çarpık. İnsanın aklı almaz haktan uzak bu hali: “Hak,, ismi arkasında zihni arar “Kemali,,.