1 Şubat 1939 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 23

VKİ i, güver” çıkardığı lim ki: i muhte. e sordu. ıakikat... | bir şe »di sizin iiğim bir atamam. 9. çevire iş nasallar- alları ?., ben o leri kös tüm du sunuz ? sıkıyor» kolumu kenarı» kabalık 'r İçine ırlayın* siz es r kizer nız Ben de tıbbiyeye gibip gelen dek. tor ağabey. Size küçücük bir hediye versem... Başını kaldırdı, gözleri hep gözlerim- de, yüzümde dolaşıyordu. Peçesi kal. kık durduğu için, yüzü, bembeyaz güzel bir Meryem ana yüzü» ne benziyordu. — Nasıl hediye? e) Üğrenmeden evvel reddetmiyece- siyahlar içinde, ğinize söz verinl — Söz veriyorum. Gazete tomarını açıp fondan kutu- şunu çıkardım ; — İştel.. Sizin gibi küçücük bir he- diye! Yerken beni hatırlarsınız! ir kutuya, bir de bana bakarak eli- ni uzattı ve kısık bir sesle: ; deşekkür ederim, dedi. Yerken sizi hatırlıyacağım. e sonra birdenbire kutuyu çarşas fnin içine soktu: — Müsaade eder misiniz? dedi, an- bem merak edecek|.. Ve yüzüme bakmadan, sık adımlar» İa merdivene doğru yürüdü ve kayboldu. — Ne düşünüyorsun Süleyman .. Mehlika, başını yüzüme yaklaştıra- rak gözlerim içine bakıyordu. söylüyorum. Meye daldın — Hiç, dedim, -doğruldum- Meh. pirenin aşkına şaşıyorum. 5 — Ben de.. Ona acıyorum. Öyle bir aşk ki, ümidi yok. Mehpare gizli gizli — Evet... Çok garip... — Önu kurtarmağa çalışacağım: vet. — Evet Mehlika ellerini omuzlarıma koyarak üzerime abandı ve merakla yüzüme aktı; — Nen var senin?. Bu gece çok dal jınsın ? — Ben mi?. Yok canım.. Yorgunum. kfamdaki uğultu balâ kesilmedi, — Âh, sanıyorum ki, sevgin azalıyor, beni gittikçe daba az seviyorsunl. — Deli Yine evham, yin kurun» tu... Bütün bir gecemi sana hasrettiğim bılde halâ beni böyle mi itham ediyor- san ?, Mehlika yüzünü boynuma kapatan in dudakları ile çenemi öpmeğe baş- ül a: b Süleyman, seni deli gibi ses “iyorum. Seni okadar seviyorum ki..... ustu, basını kaldırarak dışarısını dinledi; işte © böozlar ölüyor, bak, ilk Wpurun sesi de duyuldu. Haydi artık.. Sabah oluyor, geç kalacaksın | dedi. . .* — Belki de bana sevdiği adamı söyler. —vek. «Ve Rab Leanın sevilmediğini gördün Tevrat: Tekvin 90 Köşke gelinceye kadar hep dalgın» dım. Odamda peönceremi açtım ve sa bahın ilk beyazlıklarında mağa Boğazın sularını, karşı kıyıları seyre daldım. gittikçe açıl. başlıyan yuvarladığım iki kadeh konyak beni bir anda canlandır: dı, hep Mehpareyi düşünüyordum: Zavallı Mehpare... C gün iri lâciveri gö irbiri ardısıra vapurda nasıl içine erini yüzümde gezdiriyor, gözlerimin nasıl kuzu gibi bakıyordu. Ona aciyor Hayır. Ona hak VELİYOL Belki... Fakat niçin benim yüreğimde, tıpkı Mehlika gibi oda yer aldı. Niçin onuda Mehlika gibi düşü- müyorum? Niçin onun iri lâcivert göz” leri de, Mehlikanın iri siyah gözleri Yüz nında gönlüme yerleşti. Ah, rum ki, muydum”? muydum”, anlıyo- ben Mehlikayı sadece Seviyo rum, sadece bir kadın olduğu için se. Şimdi gönlümde, geniş, çok geniş b tesir yok ; geniş hulyalarım, içine gömüldü, eskisi gibi hararetli esk leğilim, Bazan gitmeğe karar verdiğim, geçeler yatıp uyumağı tercih ediyorum, Neden ?, Ah, ben öyle bir insanim ki, bütün düşüncelerim, bütün zevklerim, bütün emellerim daimi bir tabavvül içinde çalkanmağa mahküm., Bu bir Viyorüm, de munesi değil, bu, geniş bir ruhun Yün rattığı acaip bir mahlük.. Gerimde ka. lan birçok maceralarım sının yarattığı makine adam... Öyle bir robot ki, sadece sevmeğe, sık sık sey. ir başka kadın sevmeğe Ok. Niçin ben böyleyim : Kendi kendimi tahlil etmekten âciz değilim : Anlıyo- rum ki, ben Allahın başka, bambaşka, orjinal bir kuluyum., Mehlika niçin manasını kaybetti ? Çünkü onu, Allahın yarattığı halden, teşekkül haline, hislerinin coşkunluğura, sinir, adale ve kalp hazlarına kadar her şeyi ile biliyorum ve Mehlikanın ben- den gizli hiç birseyi kalmadı. Öyle ki, ben oyuncak, bana elimdekini eski gösteri. yor ve atıyorum. Ah, evet atıyorum, tiksiniyorum. Şimdi isimlerini ve yüz- lerini dahi unuttuğum bir çok kadınlar gibi, Mehlikayı da unutacağım. Kalbimde yeni, yepyeni bir heyecan var: Mebparenin sevgisinin uyandırdığı heyecan... Fakat öyle bir beyecan ki, kendimi kaptırmaktan, yeni bir hamle yapmaktan korkuyorum, Mehpareyi de tıpkı Mehlikayı sevdiğim gibi seversem, ne olacak? Bunun sonunu düşünmiye- Bütün tehlikelere rağmen ben, rede olduğunu tayin edemediğim kuv. et, beni tabripkâr bir insan baline getiriyor. Önümde yıkılacak a insanları duy- duğum acı, bu mevhum kuvvetin taz- yiki ile yok oluyor. a& ve step köylerinde geceleri sessizce dolaşan tok sansarlar, bir ta. vuk kümesine girdikleri zaman nasıl, kana, kan içmeğe ihtiyaçları olmadığı halde, zavallı hayvanları birer birer bo. ğup bırakmaktan zevk alırlarsa, ben de ö yapmı” yer muyum ? Belki bir erkek olarak ka- dınları cezbediyorum, belki bende bir his var ki, sevdiğim kadınlar benim ol. maktan, benim kollarım arasına düşmek” ten kendilerini alamıyorlar. Fakat o sinsi ve tok sansarlar gibi, neden ben de haince hareket ediyorum. Neden bu kadar çabuk bıkıyorum, neden, ne olas caklarını düşünmeden beni seven ka- dını kaldırıp fırlatmaktarn çekinmiyo- um. Bütün arzularımın genişliği, bir hayvan yaradılışındaki hissi tezahürlerin ayni» » Ve önüne geçilmez elinde alabildiğine sürüklenirken, ba” zen, böyle, kendimi düşündüğüm miyetin kanunları, ne iç« timai kaideler, ne insani duygular, beni, fena olmaktan, hayvan olma tan, vic- dansız olmaktan kurtaramıyor. Geride bıraktığım günler içinde boynu bükül- müş, ıstıraba sürüklenmiş, terkedilmiş bir çok genç kızlar ve genç ge rimin tekâmülü şimdi başladı, Mehli. kayı ömrümün sonuna kadar unutmız yacağım, fakat artık ondan bıktım, Meh- İika hana heyecan ve aşk vermiyor.. : — Arkasi var — v e al eiieişr Ez ve — —